Ben wel geweest maandag en in één woord .. het was geweldig. Foute ik, ja ik weet het en neem alle verantwoordelijkheid. Man en ik gaan uit elkaar. Die stomme schoonmoeder ook .. Die heb ik ook eens de waarheid gezegd, alsof ik alles in de asbak gooi, en hij de afgelopen twee jaar niet. Nou ze zoeken het maar uit. Ik ga vrijdag op huizenjacht, bij twee huisjes kijken. We houden ermee op; mijn besluit staat vast en ik zeg niet voor altijd, maar ik moet nou zelf ook eens zien te achterhalen wat ik nou wil. Mijn ééndagsvlinder of de vader van mijn kinderen of wil ik geen van beide. Op dit moment kan ik het niet meer helder zien. Droom van de één, woon met de ander samen. Ben alleen zo bang voor de inpact van dit alles op de kids. Gaan ze het trekken? Is het een verbetering? Nu zijn ze ook hyper door de sfeer in huis, dus misschien is het maar beter. Ik ga het doen. Mijn besluit staat vast, at de rest van de wereld ook zegt.
Hard, doch eerlijk
Soms denk ik wel eens dat mijn situatie klote is, maar dan blijkt zo nu en dan dat er mensen zijn die het een stuk lastiger hebben. Want wat lijkt me jouw situatie nog vele malen complexer... Ik vind het knap dat je de knoop doorhakt en je gevoel volgt... Hard, maar eerlijk. En eerlijkheid is een eigenschap die velen zich toe eigenen, maar slechts weinigen daadwerkelijk bezitten.
Sterkte,
Scribent