Oh ik weet het niet meer ..zo zeker als ik van alles ben geweest zo onzeker ben ik nu. Alles komt tegelijkertijd. Ik wil weg, maar manlief z'n nichtje van 10 heeft niet lang te leven meer hebben we verleden week gehoord. Kan ik hem nu wel alleen laten? Manlief heeft een afspraak bij een psych. voor zijn hyperventilatie. Mijn ééndagsvlieg heb ik al 5 dagen niet gehoord. Ik wil bij huizen gaan kijken ... Ik wil ik wil ik wil .. Ja wat wil ik nu ... Als ik aan niemand anders zou denken dan aan mezelf weet ik het wel: weg, een eigen huisje zoeken, part time gaan werken weer, lekker zelf voor mijn kids zorgen. Knus en gezellig met z'n drieen. Wat moet ik doen? Aan de rest van de wereld denken of alleen aan mezelf? Pff geen idee..

Ben wel geweest maandag en in één woord .. het was geweldig. Foute ik, ja ik weet het en neem alle verantwoordelijkheid. Man en ik gaan uit elkaar. Die stomme schoonmoeder ook .. Die heb ik ook eens de waarheid gezegd, alsof ik alles in de asbak gooi, en hij de afgelopen twee jaar niet. Nou ze zoeken het maar uit. Ik ga vrijdag op huizenjacht, bij twee huisjes kijken. We houden ermee op; mijn besluit staat vast en ik zeg niet voor altijd, maar ik moet nou zelf ook eens zien te achterhalen wat ik nou wil. Mijn ééndagsvlinder of de vader van mijn kinderen of wil ik geen van beide. Op dit moment kan ik het niet meer helder zien.

Mijn 'oude liefde', mijn ééndagsvlinder belde of ik maandag ff kon langskomen om te praten. Hij heeft het ook moeilijk denk ik. We hebben zo'n aantrekkingskracht ...Wel of niet gaan. Wachten tot ik alleen woon ? Of moet ik me gewoon beheersen...Pff wat vreselijk, goeie en slechte tijden, nou ik zit nu duidelijk in de slechte tijden. Kriebels voor een andere man die bezet is, en zelf ook bezet zijn. Nee, ik houd de eer aan mezelf. Ik houd vol, tot ik de rust en vrijheid heb voor mezelf.

Ik sta op het punt me zo te 'gaan' voelen zoals velen van jullie. Ik heb twee kids (1.5 & 3 jr) en ben al bijna 8 jaar gelukkig geweest met manlief op het laatste jaar na. Ik was hem beu, het werkt niet meer, ik heb mijn beste beentje voor gezet, maar ik zie geen andere keuze dan 'de handdoek in de ring' te gooien. En tot overmaat van ramp, is er een klein vlindertje in mijn buik gaan leven voor een andere man nog wel. Die andere man is mijn ex van 10 jaar geleden toen we beide nog jong en wild waren. Hij heeft een vrouw en één kind, wat ook eigenlijk al jaren niet werkt, maar waar hij bij blijft voor de kids. Ik heb gister met manlief besproken dat ik wegga een eigen plekje ga zoeken. Om nou eens goed er achter te komen of de liefde echt weg is of dat ie alleen maar verstopt zit onder allerlei frustraties en andere zaken in mijn hoofd & hart.