Floris

afbeelding van JOliien

Ik zag mijn lief voor het eerst op een festival. Voor mij, liefde op het eerste gezicht. Hij lachte lief terug en ik kreeg hoop. Via via raakte ik aan zijn emailadres en leerde hem beter kennen, het klikte meteen, op marktrock besloten we terug af te spreken. In het begin wat onwennig, naarmate de avond vorderde werden we steeds closer. Bij het afscheid stonden we algauw te kussen, voor mij de eerste keer.. Wat was ik verliefd!! 2 dagen heb ik bijna niets kunnen eten, ik miste hem zo. 1 september, we spraken terug af voor school, wel anders dan op marktrock, de vlinders waren wat bedompter. Geleidelijk aan was onze relatie wat minder enthousiaster aan het worden, ook ik twijfelde. Maar hij was mooi, populair, ongelofelijk leuk, grappig én lief! Misschien het enige nadeel was dat ik niet echt genoot van het vrijen.. Dat ligt waarschijnlijk aan mij, al weet ik dat niet heel erg zeker.. Op een avond, op MSN was zijn beste vriend hem aan het zwartmaken tegen mij, ik geloofde hem! Hij had immers ook een vriendin, al 3 maand en ik dacht dat hij daarin wel eerlijk ging zijn. Niet dus, zo bleek achteraf. De dag erna kwam hij niet naar onze afspraak nochtans had ik het hem nog uitdrukkelijk gevraagd. Al wenend ben ik op school aangekomen. Gelukkig waren er enkele goeie vriendinnen om me op te vangen, die me een beetje konden geruststellen. Ik belde hem 's avonds op, hij was wat kortaf en ging een e-mail sturen met meer uitleg. Hij maakte het uit via e-mail, misschien wel best want ik zou bij hem in tranen zijn uitgebarsten. Die avond heb ik niet geweend, ik besefte niet echt dat ik hem kwijt was.. De dagen erna heb ik wel traantjes gelaten, mijn vriendinnen vingen mij op. Mijn lief, mijn superjongen, die niets verkeerd kon doen was niet langer mijn lief, maar een klootzak die mij zonder reden dumpte. (we kenden elkaar nog niet zo goed..) Gewoon om te zeggen ik ben je moe. 17 dagen waren we samen. Marktrock was het allerzaligste.. Nu is het al meer dan 3 weken uit, nog steeds hou ik van hem, gisteren zag ik hem terug en ik heb terug traantjes gelaten. Hij lachte mooi goeiedag, lief zoals altijd. Ik hou nog steeds van hem. Ik wil hem niet vergeten.. Hij blijft zo'n ongelofelijke superjongen, iedereen vindt dat.. Ik ook, nog steeds! Ik kan hem niet vergeten..