Hmmmm... zou toch echt denken dat ik in een dip terecht zou komen. Voelde me ellendig en had weer hoop, maar nee het trok weer voorbij. Voel me nu weer net als een 5 uurtjes geleden... slaperig!

Het korte verhaaltje hierbij: Zoals bekend werken mijn ex en ik bij hetzelfde bedrijf, het is dan ook niet te voorkomen elkaar zien. Zo ook deze nacht; ik zag haar op een steenworp afstand op onze afdeling een praatje maken met een van mijn collega's. Toen kwam dat vervelende gevoel opzetten, de pijn, het verdriet, het gemis, de hoop, vanalles leek er door me heen te gaan. Ik was dan ook gelijk uit mijn doen. Toen ze me zag staan keek ze me aan en hief haar hoofd op een manier van: "wat moet je?" of als groet, ik weet het niet, zal daar ook niet achter komen ook. Zij ging weg en ik bleef weer staan, vol emoties. Maakte mijn werk af en ging vervolgens maar even buurten bij een collega, hij gaf me letterlijk en figuurlijk een klopje op de schouder en vreemd genoeg ging het daarna wel weer.

Zo zie je maar, dipjes liggen zomaar op de loer, net als je denkt er geen last van te hebben... BAM!!! Probeer er daarom niet aan toe te geven, hoe moeilijk het ook is.

Zo, en nu gaan we slapen...

-Welterusten-