Nu een week nadat ik een dieper inzicht in mezelf en mijn liefdesverdriet heb gehad gaat het nog steeds goed. Gedachten aan mijn ex komen niet meer continu boven, heb zelfs voor het eerst in ruim 4 maanden dagen gehad dat ik helemaal niet aan haar gedacht heb. Een heerlijk gevoel. Natuurlijk gaat niet opeens alles precies zoals ik wil maar dat had ik ook niet verwacht. De komende tijd wil ik me weer gaan concentreren op mijn studie mijn vrienden en andere dingen die ik belangrijk vindt. De afgelopen maanden heb ik al die zaken verwaarloosd, tenminste dat gevoel heb ik. Ookal vinden sommige mensen om me heen juist dat ik me socialer opstel nu ik vrijgezel ben. Komende tijd proberen om alles weer helemaal op te pakken en daar mijn energie in te steken in plaats van in dingen die ik niet kan veranderen. Lekker bezig zijn en mezelf weer helemaal terugvinden. Proberen te genieten van het vrijgezellenleven. Eigenlijk voel ik me wel fijn om alleen te zijn nu, een nieuwe relatie is het laatste wat op dit moment goed voor mij zou zijn denk ik. Ik moet zeggen dat het mij ook ontzettend geholpen heeft om op deze site verhalen van lotgenoten te lezen, ik dacht eerst dat het heel raar was dat ik zo erg leed onder liefdeverdriet.
Nu heb ik er 90% van de tijd vrede mee, ik probeer het stuklopen van mijn relatie ook te zien als een kans die ik gekregen heb om bepaalde zaken die ik eerst nieteens door had te veranderen. Mijn relatie is soms best een belemmering geweest voor mezelf, ik ben mezelf een beetje kwijtgeraakt. Nu vindt ik mijn eigen ik langzaam terug. Soms is het nog best moeilijk want mijn emotie's zitten soms in een achtbaan, ik kan opeens huilen als ik een zielige film zie, of me juist overdreven gelukkig voelen. Maar het evenwicht dat in mij verstoort is komt vanzelf wel terug.
Een van de belangrijkste dingen die ik geleerd heb is dat je in het nu moet leven. Kleine dingen kunnen zo mooi zijn, maar als je alleen maar denkt aan het verleden valt je dat niet op.