Haha, wat ben jij wreed Margriet . Maar je hoort het wel vaker, mensen die er zo tegenaan kijken. En ook zij hebben wel een punt. Het is een beetje hoe je zelf in elkaar zit. Ik heb ooit al eens eerder in een blog geschreven dat ik een beetje een dweil ben en ik zou zoiets zelf nooit doen. Zou het dan ook niet prettig vinden om m'n ex-vriendin het te zien doen. Maar zou me er tegelijkertijd bewust van zijn dat ik niks van haar kan vragen, zeker als ik het zelf heb uitgemaakt, dus zou ook niet boos gaan kijken ofzo. Zou me alleen rot voelen. En dat wilde ik ook aangeven: ik kan me begrijpen dat hij zich rot voelt.

Daar staat tegenover dat het inderdaad zo schijnt te zijn dat je er voor jezelf het beste uit kan komen door niet al te veel (of zelfs amper tot niet) rekening te houden met (de gevoelens van) je ex. Maar je moet het kunnen, denk ik. Ik ben ook erg lang lief gebleven, ondanks de kreukels waar ik zelf in lag en ondanks het feit dat ik daar eigenlijk maar weinig respons op kreeg. Dat begint nu zo'n beetje pas over te gaan, maar dan ook meer omdat ik er bewust voor kies dan omdat ik dat nu ineens wel zo voel. Je moet wat he, om eruit te kunnen komen.