Eindelijk is het zover, ben verhuist met mn kids, met toch wel ietsie een verdrietig gevoel, dat het nu echt voorbij is, er is geen weg terug voor mij, maar ook niet voor hem. Toch voelt het goed en is het weer een stapje richting verwerking.
Ben opgelucht en voel me ondanks het ietsie verdriet vrij.
Ik heb de deur van mn oude huis achter me dicht getrokken en met mn nieuwe leven in gestapt. Geen traan gelaten, gek he
Met veel nieuwe mensen om me heen, die me steunen waar mogelijk en nodig.
Ik hoop dat ik nu eindelijk de rust vind en gelukkig ga worden, maar dat moet je toch ook zelf voor zorgen niet waar??
Ik wens iedereen die nog volop in ldvd zit alle kracht toe het te doorstaan en er sterker uit te komen, ik ben er weliswaar nog niet helemaal, maar wel een heel eind op weg. Ze zeggen altijd, na regen komt zonneschijn, klinkt afgezaagd,het is toch echt waar en ik spreek uit ervaring.

Veel Liefs