Ik zit er weer even helemaal doorheen. Ik voelde me zo sterk de afgelopen week, maar nu mis ik hem weer zo. Als die extra vrije dagen mogen mij ook gestolen worden. Ik zit al de hele dag binnen niks te doen. Heb al meerdere pogingen gewaagd om iets af te spreken, maar iedereen had al plannen. Voel me zo stom. Waarom schop ik mezelf niet gewoon de deur uit? waarom ga ik niet in m'n eentje wat lopen of fietsen. In ieder geval iets doen.. Maar nee hoor, zit hier maar triest te wezen.

Soms zou ik willen dat ik boos op mijn ex kon zijn zoals sommigen van jullie. Maar mijn ex is nu (net als tijdens onze relatie) nog steeds zo lief en begripvol. Als we contact hebben (1x per maand ofzo) is het fijn, hij is ge?ɬØnteresseerd enz. enz. Waarom is het niet gewoon een klootzak? Hoe kan ik nou ooit stoppen met naar hem verlangen? Het contact dan maar helemaal verbeken? Ik heb het overwogen. Ik heb hem verteld dat ik het misschien nooit meer aan zou kunnen om hem weer te zien. Daar schrok hij van, maar hij kan het wel begrijpen. Weer begripvol... Waarom doet ie niet gewoon iets stoms, waardoor ik hem niet eens meer wil?

Ach, ik hou mezelf alleen maar voor de gek.. Het enige dat ik wil is hem terug... Ik kan en wil er nog steeds niet aan dat het nooit meer gebeurt. ook omdat hij het zelf niet uitsluit. Maar wat heb ik daar nu aan? Het is een frustrerende, niet te bevatten situatie.