Ik heb vandaag een dip-dag... ben nu een week terug in Nederland, super mooi weer en tot nu toe alleen maar leuke dingen gedaan... niet te veel aan mijn 'mooie vogel' gedacht en alles lijkt ver weg. Ik heb vrij deze maand (begin 1 juni met een nieuwe baan) en eigenlijk buiten het liefdesverdriet niks te klagen... maarja, voel me vandaag nu eenmaal erg verdrietig.
Ik hoop stiekem heel erg dat het nog goed komt met ons. We hebben nooit grote problemen gehad, we hadden het erg gezellig en goed samen en over alles viel te praten, hij vond me de mooiste, de liefste en was altijd trots op me.... (Zie ook 'mijn verhaal' op mijn blog.)
Dat er toen 3 maanden geleden ineens zoveel (te veel) op ons pad en vooral zijn pad kwam, dat hij schrok van mijn kinderwens, dat hij vlucht voor moeilijke situaties, omdat hij geen grenzen aan kan geven en al helemaal geen ruzie kan maken... (en nu noem ik alleen zijn problemen nog maar) kijk dat is zeker op dit moment een probleem. Maar ik heb zo sterk het gevoel dat we bij elkaar horen en dat dit gebeurt omdat we allebei iets moeten leren. Iemand zei tegen me: je moet hem terug veroveren! Ja, dat zou ik zo graag willen. Verdorie tot het moment van zijn twijfel was ik gelukkig met hem. En nu... zit ik hier alleen in het zonnetje en mis hem verschrikkelijk...
En hij? Hij is gevlucht in een lang leve de lol sex relatie ofzo... ja, want dat is tenminste makkelijk en hoef je je niet volwassen te gedragen. Auw. Verdorie dat doet toch hardstikke pijn? Gelukkig is hij ver weg. Maar ik vergeef hem als hij terug komt en voor me gaat. Erg, he? De volgende spreuk spreekt me erg aan:
'Bemint gij iemand, laat hem dan gaan. Als hij terugkeert, was hij altijd al de uwe. Zo niet, dan was hij dat nooit.'
Heeft iemand een advies, raad, idee voor me? Ik wou dat ik als ik heel sterk aan hem denk, hem door die energie kan bereiken zodat hij me ineens heel erg mist... zucht...
wijze woorden
ja en daar zit ik dan met die 'het leven is veel leuker dan je ex', haha, wijze woorden van me, maar ondertussen vind ik nog stiekem mijn ex net iets te leuk...
ex te leuk
heb ik ook ben net terug in nl. en wat denk je mijn zoon zijn ex belt na 9 maanden weer op voor contact en een goede bekende is ook weeer terug bij haar ex na 3 maanden en IK blijf maar smachten en hopen dat mijn ex ?? terug komt kreeg wel een brief 2 weken terug of de scheiding niet sneller kon ?? ik teken niks ze doet toch alles ook met papiertje dus waarom tekenen waar ik het NIET mee eens ben ik blijf de deur dicht houden met de stekker er uit maar dit doet zo,n pijn na 32 jaar maar ik hoop mijn rug recht te houden voor de buiten wereld maar mijn gevoel en mijn hart en wat er over is van mij is compleet weg en mijn dockter is op vacantie dus weer wachten op wat ??? ik vergeef haar alles
watkomter
Hé,watkomter,
Je hoeft je rug niet recht te houden voor de buitenwereld,maar wél voor jezélf!!!
Oké,je hart en je gevoel heeft een deuk opgelopen,maar dat kun je uitdeuken!!Maar helemaal zonder krasjes zal dat niet gaan!Die blijven er immer opzitten.Dáár zul je mee moeten leren leven.Dat zul je dus moeten aanvaarden!Schep troost uit de mooie momenten van je relatie.
Wat betreft je laatste zin:"ik vergeef haar alles",denk ik dat dat tóch niet juist is!Oké,ik schreef dat óók wel eens in mijn blogs!Vergeven wél,vergeten níet!!Ik had beter kunnen schrijven:Vergeven níet,vergeten op den lange duur!!Maar oh wéé,ooit komen die vergeten momenten weer boven,en ben je weer terug bij áf!!
Verwerk al je emoties NÚ,dan ben je straks beter af en zul je beter beseffen en ervaren WAT-ER-KOMT....................................
Hmvrpm78
klopt
vergeten niet maar vergeven wel als je goed door hebt zoals ik dat ze nu als een ander door het leven gaat
helaas!
Helaas het kwartje valt niet!!
Hmvrpm78
vergeven
klopt zit er al zo lang ingebakken dat ik zowat niet kan ademen zonder haar zij was en sorry is nog steeds nr 1 voor mij besef wel dit was mijn eerste liefde jeugd liefde die later na 3 jaar terug kwam met kind en ik was o zo blij dat ze er weer was en nu ben ik na 4 maanden nog geen cm opgeschoten denk ik alleen dat ik wat standvaster ben geworden ( wat zij nu wil weeg ik af of ik dat ook wil ) voorheen mopperde ik wel maar zij kreeg altijd haar zit ( zijn niet mijn woorden maar van de kinderen
??
emotionele rust?
He watkomter,
ten eerste, moeilijke situatie waar je in zit, dat begrijpt iedereen. Frustrerend als er in je omgeving allerlei relaties toch nog goed komen (ook hoopgevend, geef ik eerlijk toe... geeft mij ook hoop, want ik heb ook diverse van die situaties om me heen gezien). Maar stil staan en wachten, tja... ik denk dat je jezelf daar vooral pijn mee doet. En stug niet tekenen... het maakt je gevoel nog heftiger. Zou het niet schelen gewoon te tekenen... als je haar toch alles vergeeft, en het zou goed komen... dan is er niets mooier dan samen opnieuw voor jullie keuze te gaan en misschien wel opnieuw te trouwen. Ik weet, het klinkt misschien simpel gezegd van een buitenstaander... maar waarom niet? Misschien geeft het je ook wat meer emotionele rust NU.
Bovendien, ik bedacht het me net in een van de bovenstaande reacties... je leven oppakken en zorgen dat je je dingen weer voor elkaar hebt geeft jezelf positieve energie en misschien dringt het dan tot je ex door dat jij het voor elkaar hebt en wie weet wat dat weer voor een gevoelens bij haar los maakt. Maar het allerbelangrijkste is nog dat jij voor jezelf dan in ieder geval de positieve weg bent ingeslagen,
naar je nieuwe leven!
"Je moet hem terugveroveren."
Beste KleineZeemeermin,
Laat ik hier kort over zijn. Niet doen.
Hij is degene die moet leren een standpunt in te nemen. Het enige wat je kunt doen is jezelf aantrekkelijk, waardevol maken in zijn ogen. Haal niet meer uit de kast dan je zelf hebt, oftewel doe alsof je jezelf bent. Maar! WAT je in huis hebt, laat daarvan de beste kant zien. Als hij dan nóg niet bijdraait, lees dan "Bemint gij iemand..."
Jelle.
"Het leven is veel leuker dan je ex." (Loesje)
"Het leven is als taco's eten. Niet aan beginnen als je bang bent om te knoeien." (anoniem)
een kei in 'mijn leven weer oppakken'
Ja, weet ik ook... zucht...
'IK' hoef hem niet terug te veroveren... dat is nu te laat, maar 'HIJ' zal dat moeten doen... helaas ben ik niet in de gelegenheid om hem te laten zien WAT ik in huis heb. Ik ben hier in NL, hij ver weg, we doen niet aan msn, hyves enzo... alleen een mail is een optie... of eventueel als ik echt de moed verzamel kan ik natuurlijk bellen. Maar ik laat hem momenteel maar... dat ie het maar even uitzoekt daar allemaal.
maar wat ik me dan nu besef is dat ik kan laten zien dat ik me hier prima red, ik ben namelijk een kei in 'mijn leven weer oppakken'. Dus 1) om mezelf het leven leuk te maken en 2) hem te laten zien dat het prima met me gaat, zou ik dat moeten doen...
misschien maak ik mezelf op die manier aantrekkelijker (want zien doet ie me niet natuurlijk, ik ben momenteel niet in de buurt). En hoe kan ik mezelf waardevol maken? Daar zal ik eens over nadenken.
Trouwens erg goed, die preventielijst van je, Preco. De laatste toevoeging is ook een goeie. Angst is een slechte raadgever (maar zo herkenbaar) in de liefde.
Fijne pinksterdag aan iedereen die dit leest! Maak er een mooie dag van. Ga naar buiten en snuif de frisse lucht, de frisse wind in je op. Het helpt soms...
En trouwens...
En trouwens, ik heb het nu wel over hoop en terug willen, maar het is ook gewoon beter hem te vergeten... zucht ... als ik hem loslaat (ook in mijn hoofd) komt er vanzelf het goede op mijn pad... of dat nu mijn ex is of iets totaal anders... of iemand anders...
maarja... brei dat maar eens even recht in je hoofd :-?
laat hem gaan
Lieve Kleine Zeemeermin,
Je bent een vrouw, net als ik, en op één of ander onverklaarbare reden zoeken wij altijd de fout bij ons zelf. Ook willen wij alles analyseren, hoe bedoelt hij dit en hoe bedoelt hij dat. Een man zegt over het algemeen precies wat hij bedoelt, heel rationeel, maar vaak ligt het gevoelsleven gewoon veel verder bij hen vandaan. Vaak is het uitmaken bij ons, vrouwen, niet Het is uit. Maar het is uit, (met een duidelijke komma) Wat ons betref is er nog een opening, voor de meeste mannen (ik wil niet generaliseren, er zijn zeker stellen die er nog uit zijn gekomen) is dat niet zo. Uit is Uit, no matter what. Ga hem asjeblieft niet verder idealiseren, zoek de kracht bij jezelf. Ga met je gezicht naar de zon staan, spreidt je armen en dans en geniet... Je bent het waard!
allerzwakste plek
weet ik... zucht... wat je schrijft is zeer waar. Al dat geanalyseer... (en daar zal ik ook nog wel niet zo 1-2-3- van af zijn)
op dit moment heeft hij toch iets in me kapot gemaakt en kan het zowiezo niet goed komen. (besefte ik me gisteravond in bed) Hij heeft me 'gepakt' op mijn allerzwakste plek... mijn grote angst om iemand van wie ik hou te verliezen aan een ander... dat deed hij, gewoon meteen pats boem... Dus wat heb ik aan hoop? Geen zak! Ik moet eerst deze pijn verwerken.
Ik ga vandaag heerlijk wandelen in de natuur met een vriendin. Hopenlijk helpt het me weer een stapje verder op weg...
naar genieten