een maand

afbeelding van alettaaletta

Vandaag is het een maand uit. Vandaag, een maand geleden, zat hij hier op de bank, precies waar ik nu zit. Vandaag, een maand geleden, zou het nog een uur duren voor ik begon met huilen en daar de eerste paar dagen niet mee kon ophouden.

Wat een bewogen maand is het geweest. Wat een verdriet. En wat een verdriet heb ik nog. Wat heb ik veel gepraat met mensen, wat heb ik veel op deze site gekeken. En wat ben ik dichter bij familie, vrienden en collega's komen staan door mijn verdriet.

Nog steeds huil ik af en toe, vanmiddag nog, vannacht na een feestje op de fiets naar huis. Waar ik geen rekening mee had gehouden is dat ik weer verdriet krijg op het moment dat ik mensen zie of spreek die ik nog niet heb gezien sinds het uit is. Of dat ik mijn eigen omgeving hier in m'n huis, werk en stad wel weer onder controle heb. Maar ik had er geen rekening mee gehouden dat als ik in een nieuwe omgeving kwam, ik dan weer zo verdrietig zou zijn. Ik voel me rustig en sterk, weet dat het goed gaat komen. Ik ben niet radeloos. Maar soms komt het zo ontzettend hard aan weer. Dat ik hem mis. Dat hij me nooit meer op mn rug zal kussen als hij 's nachts naar het toilet gaat en denkt dat ik slaap. Dat hij nooit meer lieve briefjes in m'n huis gaat achterlaten. Dat hij nooit meer lieve mailtjes stuurt en zegt dat hij zo blij met me is(wat hij, als ik hem mag geloven, tot het laatste moment was. al was het hier en nu niet genoeg, en was de toekomst ondenkbaar).

Mijn verdriet en pijn is heel 'puur', geen woede, onzekerheid of hoop. Mijn verdriet gaat om het gemis. En dat doet pijn, het was nog zo goed tot het eind op veel vlakken. En dan ben je blij dat je brein zo werkt dat je simpelweg dingen gewoon gaat vergeten. Ik kan niet wachten tot, nou, maart, april. Dan hoop ik dat het echt over is.

Gisteravond had ik op een feestje zelfs een 'dingetje' met een man, niets gebeurd, maar ik had weer soort van in de verte interesse. Moet er nog steeds niet aan denken om een ander in m'n bed te hebben dan mijn lieve mannetje. Dat doet pijn.

Ik heb wel een enorme vooruitgang gemerkt in deze maand, maar heb wel het besef dat dat nu misschien ook weer minder snel zal gaan als in de afgelopen maand en dat ik hier bij lange na nog niet overheen ben.

Ik ga me nu maar concentreren op mezelf, heb de boeken besteld die Hoop & FreeSpirit aanraden. Misschien geeft me dat nog meer steun voor de toekomst en om deze verdrietige periode sterker, rustiger en mooier af te sluiten. Ik hoop het..

Fijn om stil te staan bij de laatste maand... relativerend is dat..

afbeelding van panic

een maand, en dan al zo sterk!

Alettaaletta, ik vind jou zo sterk! Ik weet dat we veel in elkaars verhalen herkennen. En ook in de emoties. Bij mij is het dit weekend 2 maanden geleden dat het definitief uit werd gemaakt door mijn ex, dit na 2 weken nadenken. Al begrijp ik nog altijd niet alles, ik heb me daar maar bij neergelegd. En dat is precies wat jij ook doet. En je bent al zo ver in je verwerking. Ik herken dat zo: nieuwe mensen (nog niet gesproken over ex) en nieuwe situaties... de emoties kunnen dan zo snel de vrije loop gaan. Het is zo moeilijk om qua emoties afscheid te nemen van je ex. Jij hebt het over de kusjes en dat ie nog zo lief was. Ook dat herken ik... al waren er bij ons wel de laatste weken problemen. Maar dan ook: hij had wel 2 weken nodig om na te denken of hij de relatie wel echt moest beeindigen, en in die 2 weken ook op het punt gestaan om wel door te gaan. Dus zo simpel als mijn ex het nu stelt: gevoel was gewoon weg, ging niet meer, heb het losgelaten, is het niet.
Maar ja, heb veel over mijn ex geleerd en ingezien. En belangrijkste is: hij schuift emoties weg, vooral zijn eigen.
Meis ik vind jou zo sterk. En als ik jouw verhalen lees denk ik elke keer terug aan een paar weken geleden bij mij.
Al vind ik dat jij een stukje sneller gaat dan ik. Dus we zitten straks vast op hetzelfde punt!
Hele dikke knuffel van Panic

afbeelding van alettaaletta

lieve panic

Wat ben ik weer blij met jouw reactie.. ik herken van alle mensen op deze site inderdaad het meest in een paar verhalen, waaronder die van jou... en een of twee anderen die precies in dezelfde tijdsperiode, zelfde lengte van relatie hebben gezeten. Dat geeft me echt veel kracht, nu ook jouw reactie weer.

Soms zijn er nog dingen die binnenkomen van 'tijdens' onze relatie. Creditcard afschriften van ons weekendje berlijn toen we samen tot diep in de nacht hebben zitten eten: uren na het laatste gerecht zaten we daar nog met z'n tweetjes. Zoals we ook nog gewoon hier in amsterdam vijf dagen voor het uit ging ergens zaten. Die berg ik dan maar gauw op.

Weer een punt van herkenning, panic, is dat jij ook, ja, accepteert dat het niet zo simpel is als hij het stelt. Ook mijn ex zei tegen me: ik ben niet verliefd op je. Ik vroeg hem: ben je dan uberhaupt wel verliefd op me geweest. Ineens wist hij dat niet meer zeker. Ik vind het 'eng' om dit op te schrijven, want dit zo precies heb ik niet verteld aan m'n vrienden en familie, want dit doet pijn. Maar inmiddels heb ik me gerealiseerd dat dat gewoon echt niet waar kan zijn. En niet omdat ik de harde waarheid niet aan kan, maar omdat ook ik me dat heb gerealiseerd over mijn ex: hij stopt gevoelens weg. Hij was w?ɬ©l verliefd op me, dat weet ik zeker. Nog nooit is iemand zo hard voor mij gegaan, plannen gemaakt voor de toekomst, contact gehad met mijn zus over de MSN en dingen voor haar geregeld (zij woont in de VS, heeft hem nooit ontmoet), tegen haar gezegd dat hij er zin in had om haar in het voorjaar te ontmoeten. Hij had een cadeautje voor m'n vader gekocht terwijl hij niet eens mee zou gaan naar zijn verjaardag (wat hij uiteindelijk wel gedaan heeft, waar ik heel blij om was want nu weten ze over wie ik het heb). Zo zijn er nog veel dingen. Hij keek zoveel verder vooruit dan ik. Hij dacht ook: dit is het, wij blijven bij elkaar. ?¢‚Ǩ?ìWij zijn wel klef he? LOVE IT!?¢‚Ǩ¬ù zei hij. ?¢‚Ǩ?ìWe gaan wel snel he, LOVE IT!!?¢‚Ǩ¬ù zei hij. Hij mistte me zo ontzettend toen ik van de zomer in de VS was bij mijn familie. Erger dan ik hem. Hij mistte mij zoveel erger toen hij in Israel was bij zijn familie. Erger dan ik hem. Hij zei tegen mij: dit doen we dus niet meer, jij mag echt geen drie weken op vakantie, dat kan ik niet aan. En dan nu dat vergeten? Ik ben blij dat ik nu zo vast hou aan m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n eigen gevoelens en belevenissen ?¢‚ǨÀúvan toen?¢‚Ǩ‚Ñ¢ en dat ik niet aan mezelf twijfel daarin. Dat verbaast me wel van mezelf hoor, ik ben hier wel eens minder constructief mee omgegaan?¢‚Ǩ¬¶

Hij erkent zelf niet dat hij emoties wegstopt. Hij zegt gewoon dat hij ze minder heeft dan andere mensen. Ik geloof dat niet, maar hij wil daar z?ɬ? niet aan. Daar kan ik dan ook niets mee, nu niet en zeker niet op de lange termijn. Hij vindt dat alles vanzelf moet gaan. Gek genoeg heeft hij een hele op gevoel gebaseerde beslissing genomen, want ik ben ervan overtuigd dat hij die donderdag besloten heeft dat het uit moest, en daar dan ook niet aan getwijfeld heeft. De dag ervoor had hij nog kleren in m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n was gegooid. De dag ervoor had hij nog aan me gevraagd dat ik toch wel heel veel terug kreeg voor het feit dat hij niet altijd mee naar familie wilde enzo, want zo was hij nou eenmaal. Ik reageerde dat dat zeker zo was, maar dat ik er wel gewoon een beetje aan moest wennen.

Het idiote voordeel in mijn situatie is dat verschil in kinderwens, omdat ik me daar ook aan kan vasthouden dat dit ook niet anders kon en dat me in de toekomst veel meer pijn bespaard is gebleven. Ik heb dus helemaal geen contact gehad met hem he. Het laatste was dat hij hier naast me lag, me heel hard vasthield terwijl ik lag te huilen, vijf keer had gezegd dat ?ɬ?e nu echt zou gaan. En toen ineens opstond en de deur uit rende. Maar zijn wegdrukken van emoties maakt dat ik me soms wel afvraag: mist hij me? Voor mijn toekomst en verwerking moet ik dit niet weten, want beide antwoorden, ja en nee, zouden me pijn gaan doen. Ik heb duidelijk gemaakt dat ik geen contact wilde, en hij respecteert dat. Of is dat zo? Respecteert hij dat of mist hij me gewoon niet en heeft hij niet de behoefte om contact op te nemen? Gelukkig ken ik heel weinig mensen die hem kennen, dus ik kom hier ook niet achter. Ik kijk waarschijnlijk meer dan hij naar de mooie momenten die ik zo mis. Voor hem ?¢‚ǨÀúis het zo?¢‚Ǩ‚Ñ¢ en daarmee klaar. Of zou hij nu ook toch eens aan zijn emoties toegeven? I don?¢‚Ǩ‚Ñ¢t know. Maar het houdt me wel bezig. Misschien is dat nog iets waardoor ik absoluut geen contact met hem wil want ik wil niet horen hoe hij dit voor zichzelf een plek heeft gegeven, dat ik een passerend persoon in zijn leven ben geweest, dat hij dat nu zo ziet. Want zo was het niet.

Lieve panic, dit is een aardige lap geworden. Ik blijf kracht houden uit jouw reacties, ook bij anderen. Het is fijn om te weten dat er iemand rondloopt die rond hetzelfde punt hangt als ik.

Heel veel liefs, Aletta

afbeelding van littleme

some people en vooral

some people en vooral mannen, stoppen hun feelings weg en rather run away than face them! het is voor de ander erg frustrerend en irritant als iemand dat doet, want het lijkt dan net of that someone just used you, that everything was one big lie, and that someone changed that fast and like a meerdepersoonlijkheids stoornis person.. hate that... cant deal with it...

afbeelding van alettaaletta

en those people...

.. daar kan je uiteindelijk niets mee. ik niet tenminste. maar ik vind het wel heel erg moeilijk om te begrijpen want ik ben wel een gevoelsmens. not a match dan, denk ik... mijn ex realiseert zich wel dat ?ɬ?e een probleem heeft maar legt dat uit als 'dat ?ɬ?e nooit dat laatste stukje verliefdheid kan voelen.' No wonder...

afbeelding van panic

een probleem

Toen het met mijn ex en mij slecht ging, dacht hij terug aan een andere ongelukkige periode in zijn leven: toen zijn ex er ineens vandoor ging met een ander. Die ander was zo oud als haar pa. Iets wat mijn ex enorm gekwetst en vernederd heeft. In zijn periode van nadenken over onze relatie hoorde hij dat zij ging trouwen met die kerel. En dat deed hem pijn. Hij kwam erachter die periode nog niet verwerkt te hebben en hulp te willen. Hij had er ook nooit over gepraat met mensen.
Ik vroeg hem vorige week dus of ie al hulp had gezocht. Surprise, surprise NOT! En is ie niet van plan ook. Want die gevoelens waren wel weer afgezwakt. En dat het hem pijn deed dat zij ging trouwen met die ander, nou dat hoorde er gewoon bij. Zijn ouders deed het ook pijn (ja kerel, dat hoort bij ouderschap, pijn hebben als je zoon pijn heeft). Maar nee hoor, hulp was niet meer nodig. Wel vond ie nog niet klaar te zijn voor een relatie.
Owe, wat is dat toch heerlijk....afschuiven die hap, en dan heb je er ook geen last meer van!

afbeelding van panic

hey aletta en anderen ;-)

Ik kom net terug van een wandeling waarin jij en anderen wellicht veel zullen herkennen. Voordag ik op pad ging voelde ik me goed, en ik wilde genieten van de zon (en ondertussen spullen bij werk ophalen). Ik begon vol frisse moed. En dan ineens kom ik kort achter elkaar allemaal auto's tegen die mijn ex ook heeft (niet super speciale auto, maar je ziet ze ook weer niet mega-veel)..Dus ja hoor, ik denken aan mijn ex. En dit weekend zouden wij een weekend weggaan, gewoon in NL maar naar een leuke Bed&Breakfast. Dus ik denken aan als het nog goed was geweest we daar aan het wandelen zouden zijn. Iets wat we veel deden. Wij zijn samen op vakantie geweest, en dus 3 weken bij elkaar. En we hebben toen veel gewandeld en het altijd leuk gehad. Pffff, de goede moed was verdwenen. Dan loop je verder en kom je natuurlijk allemaal stelletjes tegen. Mensen, is er dan niemand alleen?? De tranen stonden mij inmiddels in de ogen. Dus ik denk aan de woorden van Free, dat ik goed bezig ben, en ik hamer daar bij mezelf op. OP de terugweg denk ik na over de dingen die ik WEL heb, waar ik dankbaar voor mag zijn. Mijn wandeling eindigde bij mijn nieuwe aanstaande huisje (bij mij om de hoek) en ik kwam de huidige bewoners tegen. Leuk met ze gepraat. Hierdoor eindigde de wandeling weer positief.
Maar in een uur, zoveel emoties! Zoveel gedachtes, zoveel gevoelens. Wat is er de laatste tijd toch allemaal met mij gebeurd??

Alette, ik sprak vorige week mijn ex nog over liefde. Ik weet dat ie nooit meteen hoteldebotel is (ik ook niet) en ik weet dat hij langzaam groeide. Maar nu zei hij nooit verliefd te zijn geweest. Nooit, op niemand, ook niet met die ex met wie hij 13 jaar samen was. Ik zei hem dat dit voor mij nieuw is. Hij: nou dat wist je toch wel? Heb toch nooit gezegd verliefd te zijn? Ik: Eh ja hoor T, jij herinnert het je mss niet meer, maar heb je wel gezegd. Hij: owe (stilte).
Daarna kwamen we in gesprek over wat verliefdheid dan is. Hij bedoelt de vlinders in de buik ed. Dat heeft hij nooit gehad. Toen ik hem zei dat het voor mij betekent dat je iets extra's voelt, er naar uit kijkt de ander te zien/ spreken en daar gelukkig van te worden. Toen zei hij: nou,dan was ik wel verliefd.
Maar verder denkt hij daar niet over na. En voor mij was dit de bevestiging van wat ik al wist: hij gaat niet om met emoties en kijkt van een zijlijn toe. Ik wist dat deels al, en weet dat aan zijn ex (die ging er na 13 jaar ineens vandoor met 2x zo oude kerel en gaat nu zelfs trouwen met hem). Nu weet ik dat het iets van hem is. Als hij zegt ook nooit verliefd op haar te zijn geweest.
Waarom weet ik niet, maar hij gaat niet om met emoties, kan het denk ik niet.

Tjonge, heel verhaal zo weer!
Maar wie weet herken je dit, of anderen.
Ook ik weet niet hoe belangrijk ik voor mijn ex was. Ik heb nog een kaartje liggen waarop staat dat ik heel belangrijk voor hem ben (toen het nog aan was). Nu weet ik dat dat een hele stap was voor hem om te erkennen. Maar ik denk ook dat hij dat nu allemaal af-en uitsluit. Maar weet je, dat is zijn probleem!
Dikke knuffel weer!

afbeelding van alettaaletta

die auto

Natuuurlijk herken ik ook dit Knipoog. Vol goede moed en je zo sterk voelen en dan ineens slaat ?¢‚Ǩ‚Ñ¢t weer toe, dat dit eigenlijk helemaal niet is wat je wil! Die stelletjes, ach die zijn ook niet allemaal gelukkig. Wat betreft die auto:bij iedere donkerblauwe Ford Focus die ik zie denk ik ?¢‚Ǩ?ìzal ik er stiekem een deukje in rijden??¢‚Ǩ¬ù maar dat vind ik ook zo zielig voor m?¢‚Ǩ‚Ñ¢n ibizaatje. En je schiet er niets mee op. Maar zo zijn er heel veel dingen die je doen denken aan?¢‚Ǩ¬¶ muziek van Frank Sinatra, die overal gedraaid wordt. Doet me denken aan zondagochtenden in bed met koffie en versgeperste sinaasappeltjes die hij voor me had gemaakt en de krant en boekjes. En Frank Sinatra op de achtergrond. Je hoort het terug in reclames en weet ik veel waar. Zappen maar. Het is verstandig om die dingen dan maar even uit de weg te gaan.

Ik vind het mooi dat je je eigen gedachten erop zet om te denken aan waar je w?ɬ©l dankbaar voor mag zijn, is een klassieke ?¢‚ǨÀútruc?¢‚Ǩ‚Ñ¢ he. Iedere dag vijf dingen bedenken waar je dankbaar voor bent, misschien in deze situatie vijf dingen bedenken waarom het beter zo is. Kracht, the key word, haal je daar uit.

Zijn probleem dat ?ɬ?e het afsluit ja maar het is wel jammer, want het doet tekort aan jouw herinnering soms. En die zijlijn, ja je weet dat ik dat herken aan mijn ex. Bij hem gaat het zover dat hij erkent dat hij geen emoties heeft, en wel denkt van goh misschien is er wel meer maar bij mij niet. Het is geen bewust wegstoppen, en hij weet wel van zichzelf dat hij zo is. Dat scheelt misschien wel een beetje anders is het al helemaal opboksen tegen niks. Maar het is inderdaad zijn probleem, en ook dat vindt hij zelf een beetje raar. Waar ik ook van schrok is dat ik er vrij snel achterkwam dat hij niet droomt. Herstel: niet denkt te dromen. Nog nooit ?ɬ©?ɬ©n onthouden. Wat is er gebeurd in je leven dat je gevoelsleven zo beperkt is dat je dat niet eens kan toelaten. Hoe diep zit dat dan?

Panic, ik vind het knap dat je dit doet. Daar ga ik ook komen, dat ik wel zelf dingen ga ondernemen. En nu heb je verdriet hierom gehad maar je hebt het w?ɬ©l gedaan. Volgende keer is het makkelijker. En het antwoord op de vraag of er nou helemaal niemand alleen is, dat weet je wel.

Je was belangrijk voor je ex. Net als ik belangrijk voor mijn ex was. Maar zij kiezen er blijkbaar voor om dat weg te stoppen. Je moet dat alleen wel onthouden. Hij leeft waarschijnlijk meer in het hier en nu dan wij. Dus kan zich ook niet meer bedenken hoe belangrijk het wel was. Maar ja, wat je schrijft het is niet ons probleem. Wij moeten ons concentreren op onze gevoelens, emoties, herinneringen en toekomst.

Liefs!

afbeelding van panic

deuk in auto

Haha, er een deuk inrijden... Nou ik zou dat moeten kunnen, aangezien hij in een "klein" type Alfa rijd, en ik in een Peugeot station. Die uitdaging kan ik nog wel aangaan. Maar ja, ik heb de strijdbijl met mijn ex begraven. En ik hoop ook echt dat hij gelukkig is/wordt. Hij zegt zelf dat ie het is. Ik vroeg hm of het gelukkiger was dan m?ɬ©t mij. Hij antwoordde: gelukkiger dan op het einde. Ook mijn ex zegt nooit te dromen! Ik wel, heel veel juist. En ja, mijn ex is geen gevoelspersoon. Al doet het trouwen van de ex wel pijn, en is hij toen zij er vandoor ging echt ongelukkig geweest. Ook in de laatste maand met mij was hij ongelukkig. En daar kan hij weer niet mee omgaan. Vrienden heeft ie wel, maar ook daar is hij niet echt close mee. Behalve 1, dat is dan ook meteen zijn zakenpartner. En ja, je raadt het al, ook 1 die nooit verliefd is geweest (heeft wel relatie van 10 jaar). Dus soort zoekt soort?
Ik ben er wel achter dat bij mijn ex nooit een spiegel wordt voorgehouden. Juist omdat hij geen prater is, en ook geen lezer trouwens. Zijn ouders zijn heel lief, maar gaan volgens mij ook nooit tegen hem in. Hij is absoluut niet agressief oid, maar wel iemand die als ie iets niet wil, dat ook niet doet.
Hij is zoals hij is, en doet zoals hij doet. Dat is denk ik zijn eigen credo. Denk ook niet dat hij leert van situaties. Want al begrijpt hij niet waarom die ex er vandoor ging met die oude kerel, ik heb het antwoord wel voor hem: liefde!
Mijn ex is een man van de ratio, en nee rationeel gezien zou die meid nooit voor zo'n oude kerel kiezen. Mijn ex ziet er goed uit, goede baan, veelbelovend, prettig in de omgang etc. Die kerel: 2x zo oud, getrouwd met kids, leraar... Dus ja, dat moet wel liefde zijn geweest. Mss was zij al wel ongelukkig in de relatie, en stond ze open voor een ander. In elk geval denk ik dat die ander haar wel overspoelde met liefde. Iets waar mijn ex niet zo goed in is. Hij is er wel voor je hoor, maar ja, emoties uiten....
Ik hoop voor hem dat mijn ex dit ooit inziet. Maar ja, zijn beste vriend heeft dus kennelijk net zo'n soort relatie als mijn ex had, en kennelijk wil. Dus of hij ooit inziet dat emoties uiten geen straf is??
Grappige is trouwens wel dat mijn ex het juist heel goed van mij vond dat ik hem in een brief over mezelf vertelde. Ik was namelijk erachter gekomen dat ik verlatingsangst heb en dat door vroeger komt. Ik vond het heel eng dit aan min ex te vertellen. Maar hij vond het juist knap, was goed je kwetsbaar op te stellen. Tja lieve T, luister je ook eens naar je eigen woorden?
Liefs, Panic

afbeelding van panic

nog even over hier en nu

Daarmee sla je namelijk de spijker op zijn kop Aletta. Dat slaat zeker op mijn ex, dat heeft hij me ook zelf verteld. Nadat zijn ex hem zo bedonderd heeft, heeft hij moeite met verder in de toekomst te kijken. Op alle gebieden geldt dat. Dat komt denk ik omdat hij met haar een toekomst aan het opbouwen was en dat werd ineens onder zijn voeten weggeslagen (in een gesprek van een kwartier waarin ze zei een ander te hebben en daarmee verder te gaan. Hij heeft haar nooit meer gesproken). Wel is het zo dat ie samen met een vriend in een eigen bedrijf begonnen is, dus dat is wel toekomst. Maar verder...nee! Op geen enkel gebied: afspraken met vrienden worden niet ver vooruit gemaakt, nadenken over vakantie gebeurt op laatste moment. En ook met mij sprak hij nooit over een verre toekomst. Apart eigenlijk he?

afbeelding van angel24

zal dat het zijn?

mijn ex is ook zo belazerd door zijn exvrouw,hij weet niet eens of zijn jongste zoon werkelijk van hem is,maar zij staat geen vaderschapstest af,ach wat the hell,ik ga hem niet meer proberen te begrijpen,hij heeft het verpest niet ik..
XXX Angel

What does'nt Kill you,Makes You stronger

afbeelding van littleme

weird isnt it?

no, but alot of men who are acting this way have been hurt in eerdere relaties... ok.. is niet iets om het goed te praten, but thats why they're so affraid to open up and feel the love they have for you.. dan gaan ze rennen als je te dichtbij komt, but hey!! i'm not your ex bitch who hurted to so badly!! and i find it really selfish!! ze zijn echt zwaar onzeker en daardoor ook egoistisch!!they dont think bout your/our feelings!! i know.. coz they're scared, but hey!! ik ben ook bang!

in de liefde heb je nooit zekerheid... je kan na 30 jaar getrouwd te zijn geweest nog pijngedaan worden and

afbeelding van littleme

hey that was weird..

hey that was weird.. internet wilde niet meer...
maar om verder te gaan..

hij kan dan alsnog vreemdgaan of zij.. dus om zo bang te zijn.. hey.. get over it and be a man..

coz this sucks horses balls yo

afbeelding van onzeker

in herhaling vallen

Mijn(ex)vriend heeft zijn exvrouw belazerd met mij, en nu valt hij volgens mij weer in herhaling.Precies de zelfde dingen doet hij die hij bij zijn exvrouw deed waar ik bij zat, toen had ik iegenlijk al in moeten zien dat dit misschien geen goeie basis is om een relatie te beginnen.Ik stond er toen al niet achter hoe hij loog en stiekem deed.Maar ja liefde maakt blind,ik was tenslote zijn allesie.Ik heb het allemaal zelf laten gebeuren en kan hem eigenlijk geen verwijten maken, want toe wist ik eigenlijk al wat voor vlees ik in de kuip had. He ik tik en denk dit nu ff terplekken,nog niet eens bij stil gestaan: )
groet onzeker

afbeelding van panic

gekwetst zijn

Mijn ex heeft zijn situatie met zijn ex nooit aangegeven als excuus waarom het tussen ons niet zou werken. Ik weet dat hij het oprecht geprobeerd heeft, onze relatie een kans wilde geven. De reden dat het fout ging, is dat mijn verlantingsangst boven kwam. Hierdoor ging het echt goed fout tussen ons. Dus niet hij, maar ik was degene die niet met haar angsten om kon gaan. Natuurlijk heeft hij ook een aandeel in het verhaal. Hij heeft nooit onder stoelen of banken geschoven dat hij wat langzamer groeit in de relatie. Dat komt wel door wat hij met die ex heeft meegemaakt. En toen hij zich ongelukkig met mij voelde, kwam de ongelukkige tijd van toen te boven. Mss was dat anders ook wel gebeurd, dat weet ik niet. Maar ik wil dus even rechtzetten dat mijn ex ego?ɬØstisch zou zijn. Als iemand dat was, was ik dat. Want door mijn angsten was ik het overzicht kwijt. En ik vertrouwde h?ɬ©m niet meer. Was dus niet zo dat hij mij niet vertrouwde.
Ik weet dat er veel bedrog en onrecht is in relaties, helaas. Hiervan is bij ons gelukkig geen sprake geweest.
Het is wel zo dat mijn ex duidelijk niet met emoties om kan gaan. Maar dit is dus niet de directe oorzaak van het einde van de relatie geweest. Dit is iets wat ik achteraf ben gaan inzien.
Weet je, soms weten mensen niet hoe zeer ze gekwetst zijn of schade hebben opgelopen door een verleden. Ik ben daar een duidelijk voorbeeld van. En mijn ex wellicht ook. Maar we hebben elkaar nooit bewust pijn gedaan.
Als mensen dat bij elkaar wel doen, dan is dat heel kwalijk.