Zo al weer een poos dat mijn relatie voorbij is.. en ja soms is het nog net zo zwaar als in het begin (zoals nu) ook grotendeels me eigen schult omdat ik veel contact met hem opnam en ook nog met hem naar bed ging waardoor ik me zelf alleen maar kapot maakte (hoe fijn het ook was) maar als ik samen sex had met hem, dan lag ik te huilen..is toch erg bizar.

Ik heb daar dus nu een punt achter gezet.. voor mij is het echt een afgesloten hoofdstuk !!!! Als hij zijn dochter komt halen dan zorg ik dat ik niet thuis bent (dat me moeder even hier is) zodat ik me zelf de tijd kan geven om het allemaal een plekje te geven... Want ik merk dat het zo niet goed gaat met me zelf..Woensdag ga ik even met de dokter praten wat verstandig is om te doen.. Medicijnen neem ik niet ofzo.. praten doet wonderen

Verder draait alles gewoon door, kinderen hebben het wel naar hun zin.. ik verwaarloost niets, alles moet door gaan maar dan meer op een soort van automatischepiloot :s.
Werken gaat ook lekker, ben blij dat ik dat nog doet !

Ondanks mij knoop in me maag en me gedachtes aan hem komen we er allemaal wel !!!

Liefs me..