Hoi!

Met mij alles goed - af en toe ook een dip, maar dat hoort er bij.
Ik ben heel slecht in het "geen contact houden" alleen... langs mijn kant is het effectief eerder vriendschappelijk geworden. Hij heeft er precies veel meer moeite mee om alles te plaatsen en te aanvaarden, terwijl hij wel net de beslissing maakte. Ik weet niet wat ik er over moet denken, maar ik ben het wel beu om blijven de moeite te doen. Inderdaad: hoe minder contact, hoe vlotter alles gaat en hoe vlotter je kan neerleggen bij het feit dat het leven verder gaat, ook al zit die ene speciale persoon er niet meer in. Daar zal dan ook wel weer een reden voor zijn, hoop ik dan.

Blijven volhouden is de boodschap. Ik zorg er ook wel voor dat ik bezig ben met van alles en nog wat, meer dan vroeger. Ik vond het vroeger leuk om alleen te zijn, even tijd voor mijzelf... nu doe ik er alles aan om die periodes te vermijden. Anders lukt het mij even niet meer.

Maar we komen er wel!
Allemaal!
Ooit. Op ons eigen tempo.