De tijd gaat echt snel zeg. Ik ben nu alweer bijna drie maanden verder en ik vind dat het best goed gaat. Mijn ex heeft me laten vallen als een baksteen toen ik net twee dagen op de Antillen zat, dus ik moest het ook helemaal alleen doen.

Helaas heb ik iets te veel vrije tijd als ik op kantoor zit en begin ik steeds weer te malen. Buiten kantoor denk ik niet eens meer aan hem! Maar als ik hier zo zit, ben ik vrij hopeloos bezig. Tot mijn grote schaamte moet ik toegeven dat ik zijn mail check en constant hoop dat ie online is. Dat heeft ie de eerste tien weken niet gedaan en ineens twee weken geleden wel met de mededeling dat meneer mij terug wil. Ik ben wel zover dat ie voor mijn part in de stront kan zaken, maar waarom wil ik dan nog zo graag contact?

Misschien om hem dat te zeggen... Maar goed, gelukkig weerhoudt het feit dat hij nooit online is en ik met noch mijn huistelefoon, noch op kantoor naar het buitenland kan bellen mij ervan om contact met hem te hebben. Da's het beste toch?

Maar het is nu echt alweer een tijd geleden vind ik en ik wil er nu wel eens klaar mee zijn!