Die verrekte herinneringen.....

afbeelding van claudette

Weet je Jaspera, het besef komt heel soms om de deur gluren. Pasten we dan echt niet bij elkaar? Maar hij zei juist we wél bij elkaar pasten. Maar ja, toen het uit was zei hij wel dat hij dit enkel heeft gezegd toen Om Er Toch Nog Wat Van Te Maken.
Kan je vertellen dat dit echt pijn doet. Denk je toch dat iemand van je gehouden heeft, blijkt het niet waar te zijn, of deels dan niet waar. Ik zeg niet dat hij Niet van met gehouden heeft, maar ik geloof dat ik toch wel iets meer van hem gehouden heb dan hij van mij ?¢‚Ǩ¬¶.

Het lijkt me ook vreselijk hoor wanneer iemand continu bevestiging vraagt. Ik heb ook zo vaak gedacht ?¢‚ǨÀústel je nou eens voor dat jij zo'n vriend had, die de hele tijd zou vragen of je nog van hem houdt en waarom dan?' Ik zou er helemaal gek van worden, ik weet het ook, het is niet leuk om continu die bevestiging te geven.
Oh ik hoop echt dat ik ooit iemand ontmoet waarbij het Gevoel gewoon goed zit, dat je, zoals je schrijft, het simpelweg niet hoeft te vragen, maar dat je het gewoon wéét.

Wat je schreef over na de ruzie en dat je vriendin dan vroeg van ?¢‚ǨÀúmaar hou je dan nog van mij'. Dat kon er één van mij zijn hoor. En ook op dat moment besefte ik wel van ?¢‚ǨÀústel nou voor dat hij dat aan jou zou vragen, dan zou je toch ook staan te juichen met ?¢‚ǨÀúMaar natuurlijk Mijn Liefste'". Maar ja, toen begon het ge-eikel eigenlijk weer snel opnieuw, want dan vroeg ik teveel aandacht (tja, misschien ook wel) en was ik zo onzeker en daar kon hij niet tegen. En zaten we alweer in de volgend ruzie.

"Omdat het ook wel eens leuk kan zijn'. Oei?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶..Dat zei mijn ex dus ook op het laatst?¢‚Ǩ¬¶..En waarom hou je je aan deze zin dan toch nog vast?? Terwijl als ik er nu zo naar kijk, de woorden goed in me opneem, de situatie weer visualiseer, dan denk ik toch echt: ?¢‚ǨÀúJeeeeeeeeeeeee, zo'n groot teken dat het echt niet goed ging tussen ons, maar toch niet willen inzien?¢‚Ǩ¬¶.'

Muziek, kan sommige nummers nog steeds niet handelen, afgelopen zondag rende ik letterlijk naar de radio toen Bono het uitkermde?¢‚Ǩ¬¶ Snel, snel een andere zender zoeken! Dit kan ik echt niet aan!!!
En toen zat ik ineens (zij het buiten adem) naar Langs de Lijn te luisteren (huh, ikke?). Uit alle veiligheid heb ik de hele middag deze zender maar laten staan, bang voor nog meer emoties.

All the promises we made

From the cradle to the grave

When all I want is you

Steken, flitsen door m'n hoofd, de hele week nu al.
?¢‚ǨÀúOh, toen waren we in Antwerpen/Brussel/Parijs/Barcelona jochie, weet je nog, oké we hadden toen wel een paar kleine aanvaringen, maar de rest was leuk! En weet je nog in Italië, wat een fantastische vakantie hebben we daar gehad'. En we wilden nog zoveel leuke en verre reizen maken, we wilden nog zoveel doen?¢‚Ǩ¬¶.
Waarom flitsten al deze leuke dingen NU zo erg door m'n hoofd.
Maar dan echte flitsen, kleine stroomschokjes. Flits-Gedachte-Auw-Pijn-En weg is de gedachte?¢‚Ǩ¬¶.

Straks gaat hij met een Ander naar nog leukere vakantieoorden, nog leukere concerten, nog leukere festivals etc.etc.etc. Ik heb (nog?) helemaal niet het gevoel dat wat wij samen deden, uniek was of zo. Helemaal niet zelfs, eerde dus; ?¢‚ǨÀúoh, straks gaat hij het veel leuker hebben met Haar! En al die dingen die wij samen hebben gedaan, die vergeet hij gewoon!!!'.
Dat is het meer, dat gevoel dat ik heb.

Ben waardeloos, ik stel niets voor, en al helemaal niet voor hem?¢‚Ǩ¬¶.zie nu wel, hij heeft het met Haar veel leuker?¢‚Ǩ¬¶.

Is het niet zo dat je in het begin juist alleen de rottige dingen uit je relatie denkt en dat dit later een stuk afgezwakt wordt met de wel leuke dingen die je samen hebt meegemaakt? Bij mij lijkt het wel andersom. Ik denk toch echt vaak aan echt leuke dingen dan aan de rotdingen. Lijkt wel of ik de hele situatie romantiseer. Ik schreef gisteren echter wel ook de minpunten van onze relatie/van hem.
Euh, valt dit onder de noemer Doorbraakje?

Heb mijn ex nu ?¢‚ǨÀúal' 3 dagen niet gesproken, voel me nu wel sterker hoor. Goh, nee natuurlijk, ik mis hem vreselijk, maar waar ik meer last van heb is die gedachten, dus aan Those Were The Days My Friend, zeg maar.
Ik weet wat jullie nu gaat zeggen; VOLHOUDEN NU!!! (dat roep ik ook tegen mezelf hoor). Maar ja, toch stiekem controleer ik de telefoon toch wel zeker 4 x per dag, of ie het nog wel doet, of ik geen sms-je heb gemist?¢‚Ǩ¬¶.Maar bellen doe ik dus (nog) niet meer.

Afleiding zoeken, geen zin in, toch gedaan. Maandag met gezonde tegenzin wezen sporten, gisteren met een vriendin afgesproken, vanavond hapje eten met oud collega. Och jongens, morgen is het alweer donderdag, en dan is het nog (maar) een volle week te gaan wanneer ik hem weer zie...

Had ik overigens al geschreven dat we eigenlijk voor aanstaande vrijdag hadden afgesproken, nee ik geloof het niet hé.
Maar ja, aanstaande vrijdag is hij weer druk-druk met vriendjes(vriendinnetjes?) + leuke feestjes. Hij kon wel komen eten MAAR moest daarna weer direct weg.
Juist ja.
Story of our Relation?¢‚Ǩ¬¶..Eten doe je thuis en buiten maak je plezier. Op het laatst ging het niet anders Hij zei toen zelfs: "we zien elkaar toch bij het eten' wanneer ik er iets van zei dat hij zovaak weg was. Hallo, ik ben toch geen Hotel/Casa di Mamma of zo???? Wat boos+verdrietig werd ik hier iedere keer om zeg?¢‚Ǩ¬¶.

Maar goed, deze keer was ik zo sterk om te zeggen ?¢‚ǨÀúNou, dan schuiven we het toch een week op, heb je dan wat meer tijd?". Ja dat was goed, volgende week heeft hij meer tijd.
Ik heb nu eens niet spastisch gereageerd met:
?¢‚ǨÀúJe had het beloofd!!' of ?¢‚ǨÀúNou dan spreken we toch gewoon woensdag' (of donderdag of dinsdag of maandag, maakt niet uit!! Ik verzet alle afspraken die ik reeds heb gemaakt, voor JOU!!!).
Nee, ik heb onze afspraak koudweg een week opgeschoven. Dit voelde echt als een overwinning voor mij. Ik laat me nu eens niet leiden door JOUW agenda, nee, ik heb een verassing voor jou, ik heb ook dingen te doen en die ga ik nu eens NIET verzetten voor jou. Nu geloof ik niet echt dat hij dit allemaal in de gaten had, wat voor een overwinning dit voor mij was, maar dat maakt me deels niet uit (wel een beetje natuurlijk) want het gaat om mij en niet om hem.

Oh Panic, je had me gisteren moeten horen praten tegen die vriendin, misschien was je wel een beetje trots op me geweest.
Vriendin heeft met haar vriend een soort van rustpauze ingelast. En gedurende het gesprek gaf ze zelf al aan dat wanneer ze hem net had gesproken echt waardeloos voelde en de dagen daarna steeds sterker en echte Plannen van Aanpakken maakte om deze klote situatie nu eens totaal anders aan te pakken. Maar ja, dan stond haar lief weer voor haar neus, en dan smolt ze weer als ijs voor hem.
Wat vreselijk herkenbaar was dit. En toen heb ik jouw tip doorgegeven. Geef jezelf een cijfer wanneer je hem net hebt gezien/gesproken en wanneer je hem een paar dagen niet ziet. Ze begon te denken en kwam gelukkig tot het conclusie nul wanneer ze hem zag en toch wel een hoger cijfer wanneer er een paar dagen tussen zat. En ik zat haar hierin te adviseren, alsof ik er al jaren verstand van had?¢‚Ǩ¬¶.Ik zei ook direct; ik praat nu wel zo makkelijk, maar ik weet als geen ander hoe moeilijk het is hoor!!

Die vriendin is trouwens nieuw voor mij, heb ik gisteren voor het eerst ontmoet.
En bij alles wat nieuw, leuk, bijzonder, noemenswaardig is, wilde ik sinds het uit is (en ook toen het aan was, zo steek ik nu eenmaal in elkaar) direct aan mijn dierbare ex melden. Maar gisteren had ik zoiets van ?¢‚ǨÀúJa! Melden! Bellen!!!' maar direct daar achteraan kwam ?¢‚ǨÀúNee! Waarom wel? Straks voel je je weer klote. Dit is het niet waard!!!".
Dus ik heb NIET gebeld. Ook een kleine overwinning weer dit. Ik wil niet zeggen dat het vanaf nu allemaal vlekkeloos gaat verlopen, welnee, ik verwacht vandaag of morgen nog wel een inzinking (of twee). Of het iets wordt met die vriendin is een tweede, maar dat geeft niets (nou ja een beetje), ik heb het in ieder geval geprobeerd, een vriendschap op te bouwen, los te raken van mijn ex. Weg met die afhankelijkheid. Als het niets wordt met deze vriendschap moet ik misschien zien als try-out of zo. Volgende keer beter. Niet geschoten is altijd mis.

Gut, het valt me zelf nu ook op dat ik echt wat sterker + positiever ben geworden, als ik dat alles nu zo terug lees. En dat allemaal omdat ik m'n ex niet meer bel/zie/spreek/ruik/voel!!!!. En o ja, omdat ik deze week eens een beetje aan mezelf heb gedacht, daar zal het ook wel aan liggen Knipoog

Ja maar, hoe moet dat nu als ik hem straks weer zie? Stort ik dan weer in? Is volgende week niet te vroeg? Moet ik het nog een maand opschuiven? Is misschien wel beter?
Maar ja, dan zie ik hem zo lang niet?¢‚Ǩ¬¶.
Brown Suger?¢‚Ǩ¬¶.Mijn Ex Is Mijn Verslaving, ik zie het nu in. Misschien niet zozeer mijn ex maar wel alle herinneringen, het gevoel van veiligheid en geborgenheid (zelfs de ruzies waren/voelden vertrouwd!!!), ik denk dat DAT het meer is?¢‚Ǩ¬¶..

Maar ja, die flitsen, herinneringen, leuke dingen die WIJ samen deden, die hij nu/binnenkort met een ander gaat doen?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶gaan die dan ook nog een keer weg? Please???

afbeelding van odie

zo herkenbaar

Jeetje, ik herken mezelf zo in jou! Ik ben ook altijd degene die om bevestiging vraagt, en bedenk me nu: als het echt helemaal goed is dan hoef je toch geen bevestiging te vragen? En zoals je beschrijft: je maakt iets leuks mee, je bent ergens vol van en dat wil je met hem delen! Doe en deed ik ook!!! En herken ik: ik stel me veel te afhankelijk op. En het helpt wel iets als je hem niet ziet. Dat heb ik ook wel ervaren in die 2 maanden. Soms is het gemis zo groot: je maatje, de veiligheid, HIJ.Sterkte

afbeelding van panic

Heel knap claudette

Ja, misschien is volgende week al wel te vroeg. Maar, ik vind het wel heel knap dat je het "gewoon" een week verschoven hebt. Idd niet alles voor hem aan de kant geschoven of gereageerd met "je hebt het beloofd".
Rigoreus contact verbreken is wellicht nog beter. Weet ik niet... maar ondanks alle adviezen hier op de site en van die van je vrienden, moet je het toch op jouw manier doen.
Je voelt je natuurlijk nog vreselijk rot. Maar dat verzetten van de afspraak zoals je nu hebt gedaan, daar mag je best trots op zijn.
Afkicken is zo moeilijk. Met mijn ex kwam nog even ter sprake hoe het verder zou gaan als het uit zou zijn. Ik vroeg hem namelijk hoe het bij hem voelt als hij eraan denkt dat hij me nooit meer zou spreken of zien. Zijn reactie was: ja, maar dat hoeft dat toch niet te betekenen? Ik liet hem weten dat ik vriendschap niet zag zitten. Nee, dat bedoelde hij ook niet, maar af en toe eens contact? In elk geval gaf hij aan dat hij er zo niet over nadacht. Hij dacht alleen na over het feit of hij nu nog genoeg voor mij voelt.
Tja, maar dan moet je toch ook bedenken wat de gevolgen zijn? Ik ben er verder niet op ingegaan. Ik heb hem niet onder druk gezet.
Maar ik weet wel dat als het een definitief "Nee" wordt ik er bij mezelf alles aan ga doen om ook geen contact te houden.
Al besef ik me maar al te goed dat dat moeilijk is, en ik weet ook niet of het me lukt.
Want ja, die herinneringen. Die vakantie paar maanden geleden in Itali?ɬ´. Die was zo super en geweldig, we voelden elkaar perfect aan. Nergens ruzie over, zelfs de tent opzetten verliep vlekkeloos. En als we met de auto verdwaalden, zochten we rustig de weg weer terug......
Ik stop die herinneringen nu maar even diep weg. Word daar alleen maar verdrietig van.

Grote stappen, of kleine stapjes, hoe dan ook je bent toch echt al goed bezig!!

afbeelding van Larissa

Bevestiging

Ik herken dit heel erg bij mijzelf, ik was ook altijd degene die bevestiging wilde, als hij een dagje niets liet horen, als hij niet belde, of ik wilde altijd horen dat hij mij miste etc. Achteraf gezien, moet het voor hem ook heel moeilijk zijn geweest, misschien ben ik ook wel de schuldige maar goed. Het beste is het conract geheel af te kappen maar dat is altijd makkelijker gezegt dan gedaan, ik ben nu al sinds de 20e september 'clean' hahaha, doe mee zou ikzeggen, ik voel dat ik elke dag een beetje sterker wordt...dat zal bij jou ook zo gaan voelen. Zet hem op...je bent niet alleen, je ziet er zijn nog zoveel mensen hier die hetzelfde meemaken, success

afbeelding van panic

Bevestiging 2

En ook hier zit er 1 die dat zocht. Dat ik hem vroeg: "vind je me leuk" en hij antwoordde "Natuurlijk, anders was ik hier nu toch niet?". Achteraf weet ik dat het een grote onzekerheid was bij mij. Dit heb ik hem achteraf dan ook kunnen uitleggen. Grootendeels in een brief. En weet je, natuurlijk wist ik dat hij me leuk vond. Dat hij anders niet bij me was. Want ik was toch ook bij hem omdat ik hem leuk vond? Maar iets anders zit ook in mijn lijf: mijn ouders zijn al 45 jaar bij elkaar, maar of ze elkaar nou leuk vinden? Zitten meestal op elkaar te vitten, ruzie, nooit aanhankelijk etc.
Ook dit heb ik hem in de brief uitgelegd. Hij begrijpt nu mijn gedrag.
En ik realiseer me nu hoe beklemmend mijn gedrag voor hem was. Het voelde als claimen en verantwoorden. Dit was niet mijn bedoeling, maar het kwam wel zo over.
Ach ja, een stelletje onzeker mutsen bij elkaar? Knipoog

afbeelding van Larissa

Onzekerheid

Ja, je hebt gelijk joh...onzekere mutsen zijn we en doordat onzekere gedrag drijf je die ander eigenlijk alleen maar nog verder van je af...terwijl dat juist helemaal de bedoeling niet is. Hij heeft me er nog voor gewaarschuwd, dat het echt moest veranderen, dat hij mij ook miste maar dat ik gewoon zeker kon zijn over zijn gevoelens voor mij..maar ach niet op tijd ingezien en nu is het gewoonweg te laat.

afbeelding van Chriske

Maakten onze exen ons niet onzeker?

Werden we niet onzeker door hen gemaakt? Zelf ben ik ook behoorlijk onzeker, maar mijn ex wakkerde dat nog eens extra aan door nooit eens UIT ZICHZELF te zeggen dat ik mooi/leuk/lief was. Daar wringt bij mij de schoen. Als hij het eens had gezegd, dan had ik het nooit hoeven te vragen. En de onzekerheid werd nog meer aangewakkerd omdat hij vaak liever bij vrienden was dan thuis. Actie-reactie.

* When does the hurting stop.. *

afbeelding van Larissa

Houden van..genoeg?

Tuurlijk is het zo dat onze exen ook in de fout zijn gegaan door niet genoeg liefde te tonen, die onzekerheid komt natuurlijk ergens vandaan...maar houden van...zou genoeg moeten zijn, is dat zo? Ik wil horen dat iemand van mij houdt, ik vind dat dat best gezegt mag worden,toch?

afbeelding van Chriske

Dat moet ook gezegd worden,

Dat moet ook gezegd worden, je zou er niet naar moeten vragen. Ook al zeggen ze: je weet dat dat zo is. Ze zouden het gewoon uit zichzelf moeten zeggen of op een of andere manier moeten tonen.

* When does the hurting stop.. *

afbeelding van odie

Ik denk dat het van 2 kanten

Ik denk dat het van 2 kanten komt. De onzekerheid die in jezelf zit: ben ik wel leuk genoeg, doe ik het wel goed, wat vindt hij van mij etc. En als je iemand hebt die nooit iets uit zichzelf zegt, wat jij hebt meegemaakt Chriske, ga je wel aan jezelf twijfelen! In mijn geval kwam er wel wat uit bij hem, behalve de laatste tijd. Hij was juist degene die goed kon uiten en ik had daar veel meer moeite mee (door mijn eigen onzekerheid: ben ik wel leuk genoeg)

afbeelding van panic

onzeker gemaakt?

Misschien werd het wel door de exen aangewakkerd. Dat weet ik niet zeker. Maar iedereen uit zich ook anders. Mijn huidige ex overlaadde me idd niet met cadeaus, complimenten oid. Maar hij was er wel altijd voor me, en hij uitte zijn liefde op een andere manier.
Ik kan van hem niet verlangen dat hij het op "mijn manier" doet.
Trouwens, ik heb wel exen gehad die mij overlaadden met die lieve dingen, maar dan nog was er bij mij die onzekerheid.
Kortom: het was nooit genoeg! Misschien moet ik mijn naam veranderen in "Rupsje nooit genoeg"?
Larissa, ook mijn ex heeft vaak gezegd dat ik ervan overtuigd moest zijn. En ook ik heb daar niet alert op gereageerd. Daar ga ik nu zelf iets aan doen.
Voor mij is namelijk duidelijk dat ik niet van een ander kan verlangen dat hij hetzelfde doet als ik zou doen. Iedereen toont liefde op zijn/haar manier.
Natuurlijk zijn er grenzen. Maar mijn ex overschreed die niet, alleen in mijn paniekerige beleving wel.

afbeelding van Larissa

Uiten

Uiten...dat is altijd een probleem in mijn relatie geweest, de paar keren dat we bij elkaar waren, was hij altijd veel duidelijker in het uiten van zijn gevoelens dan mij maar als we dan weer op lange afstand van elkaar waren, dan hoorde ik vaak niks, of had hij het druk...daar wordt een mens onzeker van, juist als je ver van elkaar weg woont is het uiten van je gevoelens zo belangrijk.

afbeelding van panic

hot topic

Het is duidelijk dat dit onderwerp bij ons erg leeft!
Ook ik heb me afgevraagd hoe dat zit met het uiten van de gevoelens en wat "beter" is. Ik ben daar zelf nog niet helemaal uit. Hoewel wij het goed bedoelen kan dat ook als claimend overkomen. Een eerdere ex van me (ja, met hem heb ik nog wel contact) heeft al een tijdje relatie met een meisje die vanaf het begin af aan duidelijk die aandacht en bevestiging vroeg. Ik heb het verhaal van de kant van die ex meegemaakt. En ik weet dat, hoe goed bedoeld ook, het vaak zeggen dat je gek op iemand bent ed, ook beklemmend kan zijn.
Te weinig is niet goed, teveel ook niet... Iedereen moet het op zijn/ haar manier doen. Maar ik denk wel dat je moet uitzoeken waar het vandaan komt.
"Is het echt zo dat hij dan minder van mij houdt? Of heb ik zelf veel bevestiging nodig." Als jij degene bent die extra veel nodig heeft, zal je dat moeten bespreken. Maar je moet ook bedenken: moet hij zich dan volledig naar jou toe aanpassen?

afbeelding van odie

Wijze woorden Panic

Wijze woorden Panic

afbeelding van panic

als het kalf verdronken is...

Tja, helaas komt die wijsheid wellicht te laat! Maar het feit dat mijn ex nog wil nadenken over onze relatie, is voor mij een bewijs dat hij wel degelijk ontzettend gek op me was. Alleen door die stomme onzekerheid van mij is dat afgenomen. Dat was voor hem beklemmend, en hij begreep het ook niet. Dus ik weet zeker dat het door mijn eigen onzekerheid kwam.