Wat ik nodig heb is een relatie met geborgenheid en zekerheid. Jezelf volledig aan die ander overgeven en opgaan in de grootse, meeslepende, alles overweldigende liefde. Elkaars hand vasthouden en over het water kijken, van de stilte genieten. De liefde is het medicijn tegen de existientiële leegte, het niet op je plaats voelen in je leven, wat veroorzaakt wordt doordat er geen geliefde is bij wie je die diepe romantische behoeften kwijt kan.

Uiteindelijk is het een menselijke behoefte om romantische liefde te geven en te ontvangen. Dit is zo'n diep gewortelde behoefte (uitzonderingen daargelaten), dat een leven waarin geen invulling gegeven wordt aan dit romantische element, geen vrij of vervullend leven genoemd kan worden in de ware zin. Als ik eerlijk naar mijn leven kijk, ben ik tevreden over mijn opleidingen, mijn baan en nevenactiviteiten, mijn prestaties en welke kant mijn cariére nu opgaat.

Dit gedoe met mijn ex heeft echter zo'n grote bres in mijn emotionele welbevinden geslagen dat ik rusteloos geworden ben. De dingen die ik bereikt heb schenken mij slechts weinig voldoening omdat mijn romantische behoeften de rest overheersen. Ik had juist tijd voor haar willen vrijmaken om samen van de onbezorgde liefde te genieten. De afgelopen acht jaar heb ik me hoofdzakelijk gericht op studies en cariére. Datingsites e.d. bieden ook geen uitkomst, omdat het niveau van gesprek oppervlakkig is, omdat er op de profielen te weinig informatie staat om een conversatie aan te knopen, en omdat de meeste dames doorgaans niet eens de moeite nemen te reageren. Daarom was ik zo blij dat ik haar leerde kennen. Spontaan en onverwachts. Zonder tussenkomst van internet. Zij bekende haar liefde voor mij, en ik was verkocht. Ik had die liefde gevonden waarop ik niet meer had durven hopen.

Op dit punt van relaties is onze maatschappij nu is precies het tegenovergestelde van de relaties van zekerheid en geborgenheid die ik beschreef. De huidige maatschappij draait om oppervlakkig flirten, elkaar aftasten, maar dan zonder strings attached of langdurig commitment. Mensen voelen zich angstig om zich te verbinden, en ze zijn bang voor die intense emoties omdat ze er door mee worden gesleept. Ze zijn bang ontrouw te zijn aan zichzelf als ze zich aan die emoties over geven. Zelfs in het hebben van seks willen ze vaak nog een bepaalde afstand behouden, een soort 'escape hatch'. Ze twijfelen voortdurend aan zichzelf, hun motieven en emoties.

Dus blijft die existentiële leegheid bestaan. Het probleem van veel mensen op deze website is dat ze niet (lijken te) weten wat ze willen van het leven, ze weten niet precies wat hun verlangens nu zijn, wat ze nodig hebben om gezond te worden. Zelf weet ik precies wat ik nodig heb om gezond te worden en 'gelukkig' te zijn. Maar dat is blijkbaar niet meer te vinden in deze oppervlakkige maatschappij.

Het antwoord ligt in relaties. Echte, vaste, zekere relaties. Desnoods je hele dagplanning omgooien om maar met die ander te kunnen zijn. Uitroepen: "Kom maar op met dat vuur, dan ga ik er voor je doorheen!" Geen gebruiksrelaties gebaseerd op vluchtig plezier of omdat het toevallig uitkomt. Maar relaties gebaseerd op intense emoties en verbondenheid tot elkaar.