Vandaag kreeg ik een mooi mailtje.

Het verhaal van de vier kaarsen.

Heel langzaam branden de vier kaarsen. De omgeving was zo rustig dat ze men kon horen spreken.

De eerste kaars zei: " ik ben de VREDE, niemand kan mij beletten dat ik uitdoof." Haar vlammetje werd vlug kleiner en doofde uit.

De tweede kaars zei: " ik ben het VERTROUWEN, meestaal kan ik gemist worden dus heeft het geen zin meer dat ik blijf branden. Terwijl zij stopte met praten blies een zuchtje haar uit.

Op haar beurt sprak zachtjes de derde kaars; " ik ben de LIEFDE, ik heb de kracht niet gekregen om te blijven branden. De mensen negeren mij. Zij vergeten zelfs hun naasten te beminnen." Zij wachte niet langer en doofde uit.

Plotseling:?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶. kwam er een kind aan en zag de drie gedoofde kaarsen. " waarom branden jullie niet verder???" na dat ze dit gezegd had begon het kind te wenen.

Toen zei de vierde kaars: " wees niet bang, nu ik nog brand kunnen wij de andere kaarsen terug aansteken. Want ik ben de HOOP!!!"

Met glanzende ogen nam het kind de kaars van de HOOP en stak de andere kaarsen weer aan.

De vlam van de HOOP zou nooit uit uw leven mogen verdwijnen!!! ?¢‚Ǩ¬¶en ieder van ons zou de HOOP, het VERTROUWEN, de VREDE en de LIEFDE moeten koesteren!!!

Volg het voorbeeld?¢‚Ǩ¬¶ zorg dat ze blijven branden.

VREDE VERTROUWEN LIEFDE HOOP