Heey allemaal,
Ik heb inmiddels de moed gevonden om maar weer eens een blog te schrijven.Echt van me afschrijven heb ik de afgelopen 2 weken niet gedurfd,er is zoveel gebeurd en nog zo veel te doen.....
Ben 2 weken terug volledig ingestort,na 3 sterfgevallen een zoontje die erg ziek werd en de nodige problemen rondom de scheiding van X,is dat eigenlijk niet gek.
Ik heb medicijnen gekregen om mijn hart en bloeddruk wat beter te maken,maar dat is echt chemische rommel.heb steeds het gevoel dat ik dronken rondloop.
Ik heb mijn eigen problemen(wie niet met minimum inkomen),mijn kinderen die hulp nodig hebben en dit ook krijgen via hun school,X die om me heen hobbeld zonder echt duidelijk te zijn over wat hij nu wil en hoe verder en dan nog zijn ex die me het leven zuur maakt via sms en bellen.
Van alle kanten is er geroddel,in de winkels, in het dorp tot aan het voetbalveld,de meest walgelijke verhalen doen hun ronde en ik maar met een uitgestreken gezicht rond blijven lopen.Heb al menig keer het gevoel gehad dat ik mezelf wil verstoppen,mezelf afvragende waar ik in godsnaam aan ben begonnen.Ik heb mijn kinderen de schrik van hun leven bezorgt,mijn familie staat op zijn kop en mijn werk gaat niet meer.
Ik ben huizen aan het zoeken,auto's aan het bekijken en oplossingen zoeken rondom de scheiding en bedrijf.Tot nog toe is er niets met mijn gevonden info gedaan,X trekt zich op aan een vriendin,die zal wel slimmer zijn en ze heeft zeker meer geld.Hij blijft maar roepen dat ik moet Horen,Zien en Zwijgen....het zou zijn bedrijf schade toe kunnen brengen(volgens mijn eigen idee is dat toch al gebeurt)Het ene moment is hij lief en het volgende moment een groot in zichzelf gekeerd kind.Gesprekken over de toekomst zijn we nog niet echt aangegaan en ik weet niet waar ik daar sta....
Zijn kinderen wonen nu bij hem en de 2 oudste zijn voor het eind van het jaar het huis uit,de jongste wil bij zijn vader blijven en die moet mij niet(logisch ,ik heb zijn vader en moeder uit elkaar gehaald).
Ik zelf had het plaatje onbewust al klaar;
Boel verkopen,zorgen dat het bedrijf verder kan en dan kan X bij ons komen wonen,of wij bij hem......
Misschien te licht over alles gedacht en nog geen enkele keer heb ik gehoord hoe het verder gaat,heb zo'n onderbuikgevoel......(vul zelf maar in)
Het is zwaar dit....
liefs Flower
@flower
Hoi!
Jeetje meis jij krijgt het wel zwaar te verduren zeg....ik zat vorig jaar in een soortgelijke achtbaan.
Wat is het rot als je je in je eigen woonplaats zo bekeken voelt.
Weet je ik sta nu aan de vooravond van een zelfde beslissing te nemen als jij al hebt gedaan.
Scheiden dus...
Maar als ik jouw verhaal lees slaat mijn twijfel toch weer toe..
Ik hoop dat er snel een betere tijd voor je aan mag breken want deze ellende verdien je niet.
Probeer vooruit te kijken hoe jij en je kinderen weer gelukkig kunnen worden.
Zonder afhankelijk te zijn van wie dan ook....(ik kan dit ook tegen mezelf roepen hoor)
Maar denk echt dat het wel zo moet wezen!!!!
Heel veel sterkte,
Liefs Jeannette
Meid, wat zal jij moe zijn,
Meid, wat zal jij moe zijn, zo langzamerhand. Zou je niet eens gewoon de hele boel de boel laten, voor een weekje? Even voor jezelf (en eigen kinderen) gaan zorgen, even er tussenuit? Geen X, geen bedrijf van X, niks, niks, niks. Effe rust. Want het gevecht lijkt nog niet helemaal afgelopen!!!