... de afgelopen dagen zijn erg turbulent geweest en er zijn veel nieuwe ontwikkelingen voorbij gekomen.

Vol passie, liefde en verdriet schreef ik over haar.

Ik voel dit nog steeds voor haar want tijdens de relatie heeft zij mij laten zien hoe ik liefde en genegenheid wil.

weinig ruzie of woorden, veel knuffels en aandacht, veel intresse in mekaar... en dingen voor elkaar doen vanuit je hart.

De donkere zijde heb ik nu ook gezien.

Zij had iemand nodig om de stap te zetten om een relatie te verbreken... omdat zij niet de kleine dingen die haar ergerde durfde te bespreken... en deze heeft laten groeien tot iets onverwerkbaars.

Als je niet meer bij iemand wil zijn, snap ik dat... ik heb het ook na vaak vruchteloos proberen op gegeven moment maar uitgemaakt.
MAAR DEGENE DIE HET UITMAAKT HEEFT DE VERANTWOORDING OM DE ANDER ZO GOED MOGENLIJK DOOR TE KUNNEN LATEN GAAN, en niet zomaar in het ongewisse achter te laten.

IPV, in het gat te blijven zitten en stilletjes af te wachten... ben ik zelf op onderzoek uit gegaan... ik ben mijn intuitie gaan volgen. met mijn hart maar ook mijn verstand.
(mensen ik weet dat dit fout of stalkerig klinkt, maar geloof me volg altijd je hart, doe geen domme dingen, maar zoek wel de oplossingen die je nodig hebt om door te gaan)

Ik ben haar dus gaan volgen en kwam tot de ontdekking dat zij een ander had... de 3 weken kersverse ex van haar beste vriendin! (wat een bitch zullen jullie denken, maar geloof me dat is ze niet)
Ik ben er nu achter dat het een vlucht gedrag is omdat zij geen echte conflicten kan oplossen binnen een relatie.
Zij heeft echt een goed hart... dat heb ik voor 10 maanden mogen meemaken.
Ik hoop alleen maar voor haar dat zij dit voor zichzelf weet op te lossen...
deze relatie zal dus ook niks worden.

En ik rust me in die gedachten.

In haar ogen en de mensen om haar heen ben ik waarschijnlijk een ziek mannetje, omdat ik haar ben gaan volgen en haar ex man en de ex van haar nieuwe vriendje heb opgebeld.
Maar ik heb deze dingen gedaan omdat ik de antwoorden nodig had om het scheiden van haar te kunnen accepteren.
Alleen maar de woorden: "ik heb geen gevoel meer voor je", daar schiet ik niks mee op... dan ga ik alleen maar aan mezelf twijfelen en de schuld bij mij zoeken.

met een gerust hart kom je nooit uit een scheiding, zeker niet als het jou keuze niet is... maar door met die mensen te hebben gesproken (de exxen), kan ik een beter beeld krijgen waarom ze mij zomaar verliet en nu als een melaatse behandeld.
Ze kan gewoon niet tegen confrontaties.
En ik moet me er bij neerleggen... en heb me er bij neer gelegd.

Gisteren zei een lieve mede ldvd-ster dat ze hoopt dat mijn ex ooit zich zal realiseren dat iemand zoveel moeite heeft gedaan in en na een relatie. (teveel mensen geven nl zomaar op)

Nu ben ik bezig om een brief te schrijven naar haar moeder, (mijn ex en dr moeder zijn echt 2 handen op 1 buik)
Dit doe ik omdat ik geen afscheid heb kunnen nemen en haar wil bedanken voor de goede zorgen, gastvrijheid en gezelligheid. Ik wil de eer aan mezelf houden om niet met een kwaad hart door te gaan.
Maar ik doe dit ook omdat ik de dingen die ik de afgelopen dagen heb gedaan, uit te leggen.

mijn vrienden bergrijpen dit niet en zeggen :"joh, laat de boel toch stikken!"

maar nee

Ik ben erachter gekomen dat ik heel erg mijn gevoelens weet te versterken... in geluk, maar helaas ook in verdriet.
Ik zou mezelf kunnen gaan beschermen en schijt aan de hele wereld kunnen hebben en mensen gaan gebruiken (wat ik in het verleden ook weL heb gedaan)
maar dan zou ik mezelf niet kunnen zijn... ik heb heeeel veel liefde in me en geef dit graag, maar ontvang het ook graag.
Als ik dat moet tegenhouden... kan ik nooit zeggen dat ik heb geleeft.

Ik heb ook een les geleerd uit dit alles.... ik sliep al een tijdje... leefde in een waas... was tevrede met wat ik had en vond het wel best zo.

Nu ga ik opzoek naar mijzelf... naar mijn kunnen en dromen.
en probeer die uit te laten komen.
Een droom is weg... dat was zij... echt waar ,de mooiste vrouw die ik ooit kende, qua liefde en geven.

Maar misschien door deze les vind ik nu mijzelf en iemand die het mij ook kan geven wat ik dan nodig heb.

maar eerst ik! (en de vrienden die mij de afgelopen tijd zo hebben bijgestaan)

...hou je niet in de volgende keer... ga er met nog meer kracht en passie in...
DE KRACHT VAN VOELEN