De ene dag is de ander niet

afbeelding van Keyser sose

Begin geloof ik een beetje gek te worden, de ene dag wilde ik nog schrijven dat het al wat beter met me gaat en nu een dag later zit ik weer aan de grond, alleen.
Baal van deze schommelingen van mijn emoties, waar is de tijd gebleven dat ik me alleen maar druk hoefde te maken over wat we vandaag gingen doen, en ookal deden we niks en waren we alleen maar samen, dan was ik al gelukkig.
Die tijd lijkt nu verder weg als ooit, kan me zelfs niet eens meer goed inbeelden hoe dat ging, hoe het was om in haar armen te liggen, om haar te kussen.
Wil er ook niet meer over nadenken, want die gedachtes doen me alleen maar pijn en werpen me weer terug, en ik wil vooruit, wil af van deze pijn.
Zoals pipster al een keer schreef, hoe kan zo'n mooie zomer en zoveel andere positieve dingen me niet blij maken en een mailtje of een sms van mijn ex wel.
Ik doe er alles aan om verder te gaan, lees veel verhalen hier, onderneem veel dingen en zorg dat ik bezig blijf, maar leef van dag tot dag, de ene is beter als de ander, maar meestal denk ik aan haar, mijn liefie en mijn leven wat ik met haar had.
Ben ik een survivor, dat vroeg free spirit een keer aan me, heb altijd gedacht van wel, maar ben bezig met mijn zwaarste gevecht uit mijn leven en weet niet of ik dit kan winnen, tijd heelt alle wonden, maar na bijna 5 maanden ben ik gevoelsmatig nog geen stap verder, mis haar nog enorm.
Denk er de laatste tijd veel aan om mijn koffers te pakken en voor een paar maanden te vertrekken, weg van hier, weg van de herrineringen, wil er sterker uit komen, maar ben zwakker als ooit, heeft iemand van jullie hier ervaring mee, om voor een tijdje te vertrekken, en helpt het om jezelf weer een beetje terug te vinden, want ik herken mezelf niet meer, ben niet meer de spontane en opgewekte persoon die gevoelsmatig de hele wereld aankon, wil die gast weer zijn, ipv die labiele verdrietig en jaloerse vent die ik nu ben.
Maar nogmaals, de 1 is niet de andere dag, maar vandaag is weer zo'n dag dat het huilen me nader staat als het lachen, en geloof me die heb ik al zoveel gehad de laatste maanden.

afbeelding van Dearest

Ey Keyser, die schommelingen

Ey Keyser,

die schommelingen ken ik ook heel goed hoor. De ene keer kijk je er positief tegen aan en de volgende dag is dat gelijk omgeslagen.
Nu ben ik toch wel stabiel, ben nu al een paar dagen in hetzelfde positieve humeur en dat is toch fijn.

Het maakt niet uit hoeveel tijd het nodig heeft, bij mij is het nu ook al zo lang geleden. Bij mij is het al bijna over, want kheb alleen nog wat gemis. Maar dat word ook per week minder.

Voor de rest? Ga dingen doen die je nog nooit heb gedaan. Ik ben ook met een nieuwe hobby begonnen en ben er nu intensief mee bezig. Ik vind het leuk om nieuwe dingen te leren, het is een uitdaging voor me. Daarom ben ik er graag mee bezig.

Liefs,
Dearest...

afbeelding van Believe

Vertrekken

Hi Keyser,

Ppfff, dat is precies waar ik over nadenk...Vraag me af of het vluchten is? Aan de andere kant, je wordt in een totaal andere omgeving geplaatst, waar je niemand kent en waar alles anders is. Dat betekent wel dat je een totale confrontatie met jezelf aangaat en weer nieuwe dingen gaat ervaren..Ik twijfel nog een beetje, maar het lijkt me zo fijn, om ver bij hem uit de buurt te zijn!

afbeelding van Hoop

Eens met Believe

Ik ben het eens met believe. Het zou nog wel eens goed kunnen zijn om weg te gaan omdat je dan inderdaad de confrontatie met jezelf aangaat. Ik zie "vluchten" meer als iets zoals het wegdrukken van je gevoelens en dat kan je ook in je eigen vertrouwde omgeving doen. Toen mijn neef "uit de kast kwam" is hij daarna meteen voor een jaar naar Australi?ɬ´ vertrokken. Iedereen vond dat hij op de vlucht ging maar dat is gewoon zo'n typische Hollandse uitspraak echt zo'n maatschappij-mening. Ik denk dat het voor hem een verwerkingsproces was en intussen gaf hij zijn familie ruimschoots de gelegenheid om aan het idee te wennen. Dus als jij naar een andere omgeving gaat omdat je niet meer wil worden geconfronteerd met je ex vind ik niet dat we dat pers?ɬ© als vluchten moeten zien. Het is meer een goede manier om een nieuwe start te kunnen maken en om minder te worden geconfronteerd met je verdriet.

Het zou wel vluchten zijn dat als jij na lange tijd weer terugkomt je uiteindelijk toch nog je moet toegeven aan je ldvd en blijkt dat je nog niets verwerkt hebt, maar zoals ik al zei dat kan ook in je huidige omgeving gebeuren. Het gaat er gewoon om dat je accepteert dat je nu gewoon veel verdrietig bent om je verbroken relatie. En die acceptatie gaat wat makkelijker als je in een nieuwe omgeving bent omdat je dan gelijk nieuwe dingen gaat ervaren. Dus volgens mij is het helemaal niet slecht!

Liefs,
Hoop

afbeelding van Freespirit

Hoi Keyzer

Hoi Keyzer,

Jongen..weet je..z?ɬ?nder dat je er misschien erg in heb; stel jij je eigen 'ziekte' vast..?ɬ©n de remedie !

quote:
Denk er de laatste tijd veel aan om mijn koffers te pakken en voor een paar maanden te vertrekken, weg van hier, weg van de herrineringen, wil er sterker uit komen, maar ben zwakker als ooit, heeft iemand van jullie hier ervaring mee, om voor een tijdje te vertrekken, en helpt het om jezelf weer een beetje terug te vinden, want ik herken mezelf niet meer, ben niet meer de spontane en opgewekte persoon die gevoelsmatig de hele wereld aankon, wil die gast weer zijn, ipv die labiele verdrietig en jaloerse vent die ik nu ben. -------------------------------

DUH? Nou..zou ik zeggen: Waar gaat de reis heen? Onderneem wat je hart je ingeeft, en boek dat op een moment dat je in een positieve houding verkeerd. Zorg maar dat die reis een flinke rib uit je lijf rukt, want dan g?ɬ° je tenminste als je vertrekdatum samen valt met een eventuele onverwachte dip Glimlach
Nu zal je het in alle toonaarden ontkennen, maar als je eenmaal on the beach zit in sunny-sunnyville, te genieten van 'de natuur' in zijn algemeen Knipoog met een kouwe klets in je rechterhand...(zie je het al voor je) Of je hangd peentjes te zweten aan de toppen van je vingers..ergens aan een richel op de Mont Blanc...(not my cup of tea,thx..but he! your life, enjoy )
Misschien boek je juist in je 'zwakste moment' de mooiste reis van je leven..wie zal het zeggen? Als je rond loopt met dat gevoel, geef er dan aan toe (indien mogelijk) Ziet het niet als 'vluchten'..al is de neiging daar. Je krijgt deze 'impulsen' niet voor niets..dat motor-tje snort om jou vooruit te drijven..maakt niet uit waar naar toe. Als dat 'gut-feeling' naar boven komt dat je je koffers moet pakken, d?ɬ?e het dan ook....Doe misschien d?ɬ°t ene ding waar je misschien als kind al van droomde om te doen, of wat je als volwassene al heel lang te gek leek...D?ɬ?e het! Het vliegtuig,boot,auto,kano of fiets, zal op de terugweg een nieuwe andere Keyzer mee naar huis brengen..Als je niet weg gaat, ga dan zoveel mogelijk de natuur in Keyzer, in regen of zonneschijn...Ik heb al eens een soort meditatie omschreven die je kan gebruiken in de natuur om gevoelens los te laten.
Denk nou niet als je dat ?ɬ©?ɬ©n keer doet dat het dan klaar is..nee, herhaal dit telkens als je in de natuur loopt en een mooi plekje ziet...

Je d?ɬ©nkt dat je geen stap verder bent gekomen in die 5 maanden maar niks is minder waar...
De zwaarte van je verdriet neemt elke dag iets af, herinneringen worden valer lijkt het, tranen vloeien niet meer dagelijks, de eetlust is toegenomen, de intresse voor je omgeving, de wisselende stemmingen geven aan dat je verdriet niet meer rotsvast zit aan een gedachtengang...Kleine, maar belangrijke veranderingen. Daarbij je eigen geanaliseer hoe het was en waar je nu staat...das een kijk erop die je in het begin niet had. Het zijn kleine stapjes maar niet minder belangrijk...
Je beschrijft dat je het gevecht van je leven strijd...alleen een 'survivor' kan zo spreken..het z?ɬ? zien..
Alleen survivors gaan die strijd aan..?ɬ©n w?ɬ?nnen....al lijkt de finisch n?ɬ?g zover weg.
Weet dat voor jou die eindstreep ook daar is!
Zie hem voor je in gedachten..zie voor je hoe jij daar glansrijk maar uitgeput, moe gestreden en leeg, overheen komt....
Tegen de tijd dat je over de finish gaat heeft het verleden plaats gemaakt voor het heden...Onderweg naar de finish ben je alle shit verloren en heb je wat waarde had, een plekje gegeven...
Nu weet je nog niet of je die eindstreep gaat halen, maar ik zeg je dat je met een tien en een griffel zal slagen!
Ik sta bij die finishline als supporter en zie jou in de verte aankomen....(nieuwe outfit? leuk!) Hoor je me bl?ɬ©ren?
"Kom op Keyzer..lopen! Geef niet op! Niet omkijken! Rennen..rennen! Hier moet je zijn! hier! (zwaai zwaai met armen)
Zie je me staan?...Ik ben diegene met die fles champagne in dr hand, om het te vieren...
Neem van mij aan dat ik geen losers aanmoedig..alleen survivors Glimlach Dus een beetje meer vertrouwen hebben in jezelf Keyser!
Je gaat precies zoals je moet gaan..met alle ups en downs erbij...
En geloof me..Jij komt als winnaar uit de bus...?ɬ?k geloof daar heilig in...nu jij nog...

Kop in de wind, schouders recht...haal diep adem en kijk niet om...h?ɬ°?ɬ°l die finish...

Knuf..FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...