De dag van het einde

afbeelding van Juul86

Vrijdag 26 februari...
Na een week een tijdelijke breuk te hebben gehad, waardoor mn vriendin goed kon nadenken over onze relatie kreeg ik vrijdag een smsje. Of ze langs kon komen want we moesten praten.
Ik kon niet wachten en stuurde terug dat ik wel meteen langs kwam, in de hoop goed nieuws te horen. Aangekomen bij mn vriendin merkte ik al meteen dat het mis zat... we gingen op de bank zitten en ze begon heel moeilijk te praten. Ik probeerde de angst te sussen met een grapje zodat we beiden wat 'losser' werden . En toen kwam werd meest pijnlijke in mn leven waarheid...het is over.
In 1 seconden flitst 7 jaar van mn leven met haar door mn hoofd. Weg. Zal niet meer terug komen. Pure herinneringen en er zullen geen nieuwe dingen meer bij komen.
Ik kon het gewoon niet geloven, ik dacht dat we zo gelukkig waren. Maar zij was niet altijd gelukkig door dingen die gebeurt zijn waarvan ik dacht dat het weer goed was gekomen na hard knokken. Maar ze is sindsdien steeds meer van haarzelf gaan verliezen. Opgegeven voor onze relatie totdat ze niet meer kon en dat moment was nu.
Ze wil zichzelf terug vinden want ze zegt zichzelf niet meer te kennen. Ik kan / mag daar niet bij mee helpen. Dat doet me zo'n pijn. Ik wil haar helpen overal mee, dat weet ze ook. Maar ze geeft aan dat ze dit zelf moet doen, zonder mij.
Ik heb nog nooit zoveel pijn gehad in mn leven als dat ik op dit moment heb! Alles waar ik voor leefde en voor leef had wel een link met haar, en dat is nu weg.

afbeelding van Mr.G

@Juul86

Beste Juul,

Wat vervelend dat je in deze situatie terecht bent gekomen! Je geeft in je blog niet direct aan wat voor dingen er gebeurt zijn in je relatie, zijn dit dusdanige zaken die niet op te lossen zijn of zijn het voorvallen die door te praten op te lossen zijn?!

Ik wil je in elk geval héél veel sterkte wensen! En een tip (die mijn ex me ook nog eens gegeven heeft...) laat je ex met rust, geef haar de kans jou te missen, wellicht dat je haar hiermee tot een beter inzicht kunt helpen!

Sterkte!

G!

afbeelding van Juul86

@Mr..G

hoi G,
Bedankt voor je reactie. Wat er gebeurt is, is dat een half jaar geleden ik aan het twijfelen was over onze relatie. Ik dacht verliefd te zijn op een ander. We hebben toen een time out genomen zodat ik kon na denken. Ik dacht eruit te zijn en koos voor mn vriendin. Maar een maand later twijfelde ik weer en dat heeft mn vriendin gebroken. Ik heb uiteindelijk toen wel voor 500% voor mn vriendin gekozen maar bij haar is er sindsdien iets kapot geweest.

Ook bedankt voor je tip maar dat vind ik moeilijk. We hebben totaal geen ruzie (ik kan niet boos zijn op haar en zij niet op mij) en kunnen er goed over praten zonder kwade woorden te gebruiken. Ik kan het ook nog allemaal niet beseffen dat het echt over is en dat ik door moet zonder haar in mn leven. Zij weet dit ook.

afbeelding van Layla

@ Juul86

Ook ik wil je sterkte toewensen, een relatiebreuk is nooit fijn, zeker niet als het onverwacht komt.
Als er sprake is van een time out, blijft de hoop toch bestaan dat het nog goed kan komen.
Aan die hoop is nu een einde gekomen en dat doet pijn.
Net als mr.G al schreef, is het enige wat je kunt doen, is afstand nemen en dat is zeker niet makkelijk.
Maar je kunt niet anders dan haar woorden serieus nemen en blijft over dat je heel hard zou moeten vechten voor je eigen geluk.
Wanneer iemand door welke reden dan ook, de relatie niet meer aandurft, kun je daar helaas helemaal niets meer aan veranderen.
Door afstand te bewaren, respecteer je haar woorden en krijgt ook zij de tijd om te verwerken en je te missen.
Contact houden met iemand waarvan je houdt, (met het idee dat de ander niet meer verder wil) zal voor jou dan ook uitlopen op teleurstellingen, want dit was niet jou keuze.
Het is heel zwaar en je zult veel te verwerken krijgen, veel sterkte in ieder geval.
Groetjes Layla