Ik heb een masker opgezet
En als mijn vrienden erom vragen
Zeg ik dat het heerlijk is alleen
Je foto's zijn al van de wand
Alsof ik zo vergeten kan
Dat ik je mis
Hoe koud het is
Hoe leeg zo zonder jou
Hier om me heen

Ik kan je niet laten gaan
Al zeg ik dat het beter is
Alleen en zonder jou
Ik kan het gewoon niet aan
Ik mis je armen om me heen
Nee ik leef niet in een wereld zonder jou

Ik heb bijna alles geprobeerd
Alles om je te vergeten
Ik lieg als ze me vragen hoe het gaat
Ik lees wat boeken kijk TV
Maar daar verandert ook niks mee

Nu ben ik een halve week alleen, loop zo verloren rond...Te zoeken naar bepaalde dingen maar weet niet wat. Alles wat ik doe moet ik alleen doen, geen lief die naar me roept....

Vrijdag 26 februari...
Na een week een tijdelijke breuk te hebben gehad, waardoor mn vriendin goed kon nadenken over onze relatie kreeg ik vrijdag een smsje. Of ze langs kon komen want we moesten praten.
Ik kon niet wachten en stuurde terug dat ik wel meteen langs kwam, in de hoop goed nieuws te horen. Aangekomen bij mn vriendin merkte ik al meteen dat het mis zat... we gingen op de bank zitten en ze begon heel moeilijk te praten. Ik probeerde de angst te sussen met een grapje zodat we beiden wat 'losser' werden . En toen kwam werd meest pijnlijke in mn leven waarheid...het is over.