Nou pff,
de bom is gebarsten hoor bij ons, gisteravond had ik mijn broer een berichtje gestuurd dat ik gepraat had met de man waar ze verliefd op is.
En madam zat dus mijn mailbox uit te spitten en leest het berichtje wat mijn broer terug gestuurd heeft.
Zelf bevestigde ze wat er in het berichtje stond, het is waar.
Toen was ze boos, en ze zei ik ga mijn koffers pakken.
Dus ik vraag aan haar is dat de oplossing?
We hebben 2 kinderen en een koophuis, zij moet net zo goed werken om de hypotheek te betalen als ik hoor.
Dus denk even na.
En dus heb ik toen met de vuist op tafel geslagen, en gezegt dat ze haar verantwoordelijkheden eens moet dragen.
Het is geen stuk vuil wat je weggooit.
Het zal wel, ik geloof niemand meer zei ze.
Maar mijn fijne partner heeft me dus overal zwart lopen maken, die confrontatie durfde ze niet aan. Toen wilde ze gaan slapen.
Ze ging op de bank, en ze wou niet mee naar bed.
Oke haar keuze, ik ben naar boven gegaan maar heb bijna niet geslapen en ben nu zo gespannen als een vioolsnaar.
Ook met de gedachte zou ze vanavond nog thuis zijn of is ze gevlucht met de kinderen.
Pfffff ik weet het niet meer, wat een k*t zooi zeg, bah.
Ik weet het niet meer hoor, ik wil graag redden wat er te redden valt maar het lukt niet meer.
grt reempje
Lieve Reempje
Ik wou dat ik wat nuttigs en hulpvaardigs kon neerzetten maar ik kan helaas niet zoveel nuttige dingen bedenken,
ik heb je vorige blogs ook gevolgd en ik leef met je mee.. Jou vrouw heeft duidelijk een probleem maar niet zo eentje die zomaar even is op te lossen lijkt me.. heb je met haar familie erover gepraat?
Dag Violettaa
Dank je wel, fijn dat er nog iemand is die me lief vindt.
Ik begrijp dat je ook niet zo goed weet wat je moet zeggen, ik vind het zelf ook zo lastig.
Hoe dat ik het op moet lossen weet ik ook niet meer, ik wilde graag een poging doen om met haar zus te praten, maarja.
Daar heeft ze me dus ook zwart gemaakt en hoef ik niet aan te komen.
Haar ouders daarin tegen kiezen haar kant al 15 jaar dus daar heb ik ook niets aan.
Op dit moment is het heel goed dat ik 2 kindjes heb, anders zou ik in de put zakken hoor.
Die spanning en stress wordt me op dit moment even allemaal te veel. Het probleem is dat ik voel dat mijn gevoelens en vechtlust voor haar begint af te zwakken, en dat vind ik heel erg.
Ze beseft echt niet hoeveel dat ze voor me betekend.
groetjes dikke knuf, reempje
Hoi Reempje
Ik weet precies wat je doormaakt. Ik heb (bijna) precies hetzelfde meegemaakt. Mijn ex is er vandoor met een ander. Met een jonger exemplaar. Wij hebben 1 kind en hadden ook een koophuis. Er viel niet met hem te praten en zijn ouders hebben mij ook laten vallen, na 15 jaar.
Je hele wereld stort in op zo'n moment. Het belangrijkste wat ik nu heb geleerd is zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen en mijn kind, hoe moeilijk ik dit ook vind.
Ik ben ervan overtuigd dat deze personen in een midlife crisis zitten en dat ze ooit wel een keer beseffen wat ze gedaan hebben. Dat kan alleen een tijd duren.
Probeer tot die tijd zo goed mogelijk voor jezelf en je kinderen te zorgen en probeer iemand te vinden waar je je verhaal bij kwijt kunt. Schrijf het desnoods van je af. Dat helpt echt.
Liefs,
Pam
Hallo Pam
Dank je wel voor je reactie, mijn hele wereld is inderdaad ingestort.
Maar ik moet me staande houden voor de kinderen en mijn werk.
Dus huil ik maar als iedereen op bed ligt, en praten tja, als mijn partner alleen maar weg is kan ik niet weg. En mijn vriendenkring is ook die van haar, dus ze is mij wat dat betreft 6 strepen voor.
Want ze heeft met iedereen al gepraat.
Dus blijft er voor mij niemand over, en kan ik af en toe alleen mijn ei kwijt hier op LDVD.
Of ze gaat beseffen waar ze mee bezig is weet ik niet.
Op dit moment kotst ze me helemaal uit, alles wat ik doe of zeg is niet goed. En wat ik met en voor de kinderen doe, daar denkt ze netzo over.
Het ergste op dit moment is dat ik natuurlijk in mijn berichtje naar mijn broer aangegeven heb dat ik er op dit moment alleen maar voor mezelf en de kinderen moet zijn.
Want ze wil niet dat ik er voor haar ben.
Maar sinds gisteren bemoeid ze zich dus ook met wat ik tegen de kinderen zeg en wat ik met ze doe.
En dan wil ik echt door de grond wegzakken hoor.
Het is echt dat ik 2 kinderen heb want anders zou ik vertrekken en me nooit meer laten zien.
Maar ik snap haar niet meer, als we uit bed komen en zij zich aankleed draait ze zich helemaal van me af, ik mag haar niet zien.
Vanmorgen was ik aan het douchen en komt ze 7 keer de badkamer in en uitlopen. Ik heb er geen moeite mee hoor.
Maar op het moment dat ik de kraan uitdraai en uit de douche cabine stap, moest ze ineens de was gaan doen.
Ze komt weer binnen en zegt oow sorry, en gaat gewoon de was doen, en ik voelde gewoon dat ze vanuit haar ooghoeken naar me keek. Ze mag me zien hoor dat maakt me helemaal niet uit, ik vind het alleen niet prettig dat zij mij wel wil zien en ik haar niet mag zien.
Ik weet niet wmeer wat haar bedoelingen zijn hoor.
groetjes dikke knuf Reempje
@reempje
O man wat zul jij het ook moeilijk hebben. Ik weet wat het is hoor, die onzekerheid!! en het vechten en vechten en vechten en je komt er gewoon niet doorheen!
Ja niets is minder erg als zij zich niet meer aan jou wil laten zien, wat zou ze daar voor reden voor hebben denk je?
Heb je haar vandaag proberen te bellen? of ga je straks met de angst in je lijf naar huis of ze er nog wel is. Jeetje lieve reempje, ik voel echt met je mee hoor. Het is inderdaad een k.tzooi.
Sterkte en knuf
Vlindertje
@ lief vlindertje
Hallo lief vlindertje,
Tja de energie om te vechten raakt een beetje op.
Ik vind het echt niet leuk meer, het is alleen maar afgeven op mij en zieken met rare opmerkingen.
Ik wil gewoon rust in mijn hoofd, en dat krijg ik zo niet.
Als ik nu wist dat ze er nog iets voor zou doen was het anders.
Maar het is in spanning zitten en van dag tot dag leven, en dan de vraag is er nog iemand als ik thuis kom.
Ik voel me zo moedeloos en rot op dit moment, ik zou het liefst een slaaptablet innemen als ik die had, en in mijn bed gaan liggen met de dekens over me heen en dan voorlopig niet meer wakker worden.
ik voel me zo ja ik weet het niet meer hoor.
grt Reempje.
@reempje
Ja ik snap helemaal hoe kl... je je voelt. Een slaaptabelt innnemen en dan na een paar weken wakker worden en dan blijkt dat alles een boze droom is geweest, toch???? Want dat gevoel heb ik hetzelfde, dus ik weet wat je doormaakt.
Probeer, hoe moeilijk het ook is, ik weet het, rustig te blijven en schrijf hier maar alles van je af.
Hallo allemaal
Graag wil ik jullie even bedanken voor jullie lieve reactie's,
ik ben blij dat ik bij jullie steun kan vinden, ik kan het nergens anders halen.
Dank jullie wel.
Grt Reempje
@reempje
Graag gedaan hoor, daar zijn we voor!!!!
Quasimodo@Reempje
Hoi Reempje,
Je wordt hopelijk geen DoornReempje he?
Ik ben wel zo stom geweest na nachten niet kunnen slapen om ’s morgens tussen 5-6 uur nog een slaaptablet in te nemen. Ja je knort er goed van, maar nu is mijn dag-nacht ritme geheel verstoord.
Ik heb je blogs gevolgd en je bevindt je in een hele nare situatie waar je nog geen weg mee weet.
Ik had ooit een reactie van @Vergeetmijnietje aan jou gelezen en ik wil je bij deze aanraden om het nog eens goed terug te lezen. Haar boodschap was heel duidelijk!
Intussen, hou je taai man.
Groet,
Quasimodo.
hoi Quasimodo
Je hebt inderdaad gelijk, het is zo.
Maar ik laat haar wel redelijk met rust, maar als je in 1 huis leeft heb je weleens met elkaar te maken zeker met 2 kids in huis.
Daarom probeer ik er nu zoveel mogelijk voor mijn kinderen en mezelf te zijn en haar met rust te laten.
Maar dat is dus waar ze over valt nu.
Ik ben er voor de kids en mezelf maar niet voor haar, terwijl ze zelf niet wil dat ik er voor haar ben.
dusja.
Thanks Reempje