Ja volgens mij snap ik wel wat bedoeld. Ik denk dat ik voorlopig gewoon geen contact moet willen. Ik krijg constant het gevoel dat ik het wel weer aankan, maar dan toch kreeg ik elke keer een klap. Misschien moet ik me maar gewoon nog een tijdje inhouden, ik schat het slecht in.
Ik delete hem wel weer uit mijn lijst, die foto had ik echt liever niet willen zien. Tis een knap meisje. Daar ben ik voor omgewisseld:-(

Dankje, lief! Steunt me wel:-)

Ik hoop ook dat het mee zal vallen met slapen. De foto zit een beetje op mn netvlies gebrand. Ben nu bij mn ouders en meteen niet al te vrolijk. Nou ja mn humeur was even ver te zoeken, denk dat het wel weer wegebt. Ik ga met pasen een brunch maken voor mn ouders, iets om even over na te denken, ben nu al weer wat vrolijker.
Elke keer als er zoiets gebeurd realiseer ik me dat hij echt uit mn leven moet voorlopig.
Ik vind het wel heel lomp dat hij die foto op msn zet. Snap niet dat hij daarbij niet even nadenkt hoe dat voor mij is, je kan toch ook gewoon een foto van jezelf erop zetten? Daar kwets je niemand mee. Ik heb nu ook geen behoefte om te reageren op zn idiote mail. Hoop dat ik me morgen weer even neutraal voel als eerder... Vind zelfs een ander iemand leuk tegenwoordig(of dit iets gaat worden is een grote vraag), alleen dit soort dingen doen wel nog steeds pijn:-s

liefs Kiek

Hey,

Italy, bedankt voor je berichtje! Tja idd weer even wat verwerkingstijd. Ik snap ook echt niet waarom hij dit doet. Snapt hij niet dat ik gewoon zulke dingen niet wil horen of zien? Eerst vertelt hij me (oa)doodleuk dat hij haar ontmaagd heeft en nu ook nog die foto:-s Ik snap echt niet waaraan ik zoiets heb verdiend. Ik heb echt nooit iets onaardigs gezegd. Heb hem echt niks misdaan, heb zelfs al het lelijks in me gehouden, omdat ik een eventuele vriendschap niet bij voorbaat wilde verpesten en dan krijg ik dit terug. Zo iemand verdiend bijna geen vriendschap meer. En als ik alleen naar mezelf kijk, een vriendschap zou mij niet echt gelukkig maken als het betekend dat ik zulke grappen erbij krijg. Ik ga dus weer terug naar de radiostilte.
Wat je zegt over schuldgevoel is wel waar Italy, mocht hij ooit nadenken over wat hij gedaan heeft, dan zal hij hiermee moeten leven en wij hoeven onszelf niks te verwijten. Wat dat betreft zijn we dus bijna beter af...(zoiets kan heel erg knagen) Ergens hoop ik dat hij dan ooit stil zal staan bij wat hij doet (tis een relatiehopper die nooit ergens bij stilstaat) en misschien ooit zn excuses aan zou bieden. Op dit moment heb ik het gevoel dat hij niet eens door heeft wat hij heeft gedaan en hoe erg hij me heeft gekwetst(ik heb wel eens subtiel over msn verteld dat ik het vrij schofterig vond en hij was echt verbaasd en had zelf het idee dat hij alles netjes had afgehandeld). Lomp en onvolwassen, tja dat hadden we laatst ook al geconcludeerd. Ik kan er echt bijna niet bij dat ik me zo vreselijk in hem vergist heb, voel me echt een beetje verslagen.

xxx Kiek