Het is nu bijna 2 maanden geleden dat mijn ex mij heeft verlaten. Ze was erg onzeker en vrij jaloers over de regel heen kon ik er best goed mee omgaan. Ik probeerde altijd het positieve ervan in te zien en dat was dat het een teken van houden van is. Vorig jaar rond deze tijd begon alle ellende eerst een miskraam vlot erna werd ze ontslagen. tja alles erna werd een diepe val. ik kreeg financieel veel ellende en rechtszaken met een andere ex. Mijn huidige ex werd depressief medicijnen hielpen bijna niet en ze nam steeds zwaardere.

waarna ik besloot dat ze beter in therapie kon gaan. ze wilde niet hier bij mij in de buurt maar bij een psych waar ze vandaan komt.
ik stemde toe en zei dan is het financieel beter als je er ook tijdelijk blijft wonen tot je niet zo vaak meer hoeft, financieel is dat even beter. dan zien we elkaar om het weekend en blijf je wat langer als 2 dagen. Ze stemde toe en in het begin ging dat goed. wel steeds verdriet voor ons beide als ze dan weer wegging, maar ik probeerde alles van het positieve kant te zien het is beter voor haar dus ook voor ons.
helaas kregen we steeds meer en meer ruzies om niks.. ze vond dat ik der te weinig steunde en te weinig belde.
ook kreeg ik verwijten om de onzin wat ik op fb plaatste. toen ik knapte heb ik der van fb gegooid
ze was er verdrietig om en boos. wat ik wel kan begrijpen. na een paar dagen heb ik der weer toegevoegd en verteld dat ze niet alles tot der zelf moest betrekken. ze bood der excuses aan en snapte mijn reactie ook wel.

we begonnen weer een beetje leuk te doen en lachte weer samen over de app Skype en telefoon. dat was wel vaker tot een dag voordat ze naar therapie moest dan kwamen altijd weer verwijten en ruzie. was standaard en dan konden we 2 dagen erna weer normaal doen. Ze begon anders te doen op een gegeven moment steeds minder bereikbaar en steeds afstandelijker. tot we weer ruzie kregen over fb berichten etc. toen was ik het weer zat en gooide haar er weer af. kreeg een app dit komt niet meer goed het waarop ik zei kom tot rust en dan kunnen we praten. ik heb der even met rust gelaten voor een paar dagen. maja kreeg op een donderdag een appje met de woorden we gaan uit elkaar je heb mij kapot gemaakt en ik wel niet meer zo verder. kreeg te horen dat ze zo goed was opgevangen door een oude vriend en ze kon zo goed met hem praten. kreeg het verwijt dat ze dat niet met mij kon. ik zei je heb gelijk dat konden we beide niet de afgelopen maanden. een week later heeft ze der spullen gehaald en me bedankte voor de mooie tijd via de app. ze was erg verdrietig.
snap haar verdriet niet echt ben er achter gekomen dat ze al veel met die gozer deed en nu dus met hem gaat..
het kromme van alles was dat voordat we die laatste ruzie hadden ze smeekte niet weg te gaan bij der dat ze zoveel van mij hield.

nou zat ik van de week op een feest en komt er een onbekende persoon bij me. die zegt ik zie je verdriet ik zie hoezwaar de afgelopen jaar was. heb geduld veel geduld ze komt terug. die jongen is het niet echt niet ze heeft nu een hemel maar het wordt 1 grote hel en dan komt ze terug bij.. ik had zo iets van huh wat hoe weet jij dat nou??
aan de ene kant hoop ik het aan de andere kant weet ik niet wat ik ermee aanmoet.

ik ben best bijgelovig maar vond dit wel heel vaag. ze wist zoveel te vertellen over haar en mij wat klopte..