mooi weer buiten mensen zouden er vrolijk van moeten worden , vogeltjes fluiten het groen komt terug aan de bomen bloemetjes komen uit en ik ik zit weer te kniezen weer aan het denken hoe alles was hoe alles zou kunnen zijn nu! blijkbaar heb ik nog veel werk met mezelf. donderdag kreeg ik spontaan een hoopgevend sms berichtje van haar met mooie woorden en de vraag hoe het met me ging. het gaf me zo een zalig gevoel ze denkt nog aan me ze is begaan met me. dan kwam weer de stilte niets meer. was ook de afspraak geen contact van mij naar haar toe enkel als zij iets zond kon ik antwoorden. maar toch is dit zwaar. gewoonte altijd gehad om haar een berichtje te kunnen zenden en te beantwoorden ....... nu die stilte de stilte dat het terug winter is het zou vol geluid moeten zijn de lente is in de lucht je zou vrolijk moeten kunnen zijn en ik ben bedroefd , bedroefd door het verlies van een pracht vrouw . konden we de tijd maar terug draaien konden maar weten wat we nu wisten gooooo ik had dit zeker nooit zover laten komen ik had het geheel anders aangepakt.
schattie ik mis je nog steeds