Het verdriet om mijn ex is weg. Nog steeds heb ik vragen, maar ze beheersen mijn leven niet meer. Antwoorden zal ik van hem nooit krijgen. Misschien weet hij het zelf niet eens. Misschien zocht ik erkenning, maar die krijg ik neit van hem, ik moet mijn erkenning zelf maken, ik bedoel weten wie ik ben wat ik wil en wat mijn grenzen zijn.

Na hem zijn er veel dingen gebeurd en ik heb misschien nog veel moeilijkere dingen en tijden meegemaakt. En nu weet ik dat er iets bestaat dat Co dependency heet.

Iemand die in de relatie zijn grenzen verlegd om de ander te helpen, redden etc. Maar je kan de ander niet redden dat moet hij zelf doen. Je verliest je eigenwaarde en je liefde wordt ziekelijk.

Ik denk dat veel mensen met een groot liefdes verdriet misschien wat hebben aan het lezen over co dependency.
Daarom heb ik weer eens ingelogd. Ik hoop dat iemand er iets aan heeft.

Verder geloofde ik toen nooit nooit dat die pijn weg zou gaan, maar de pijn gaat weg. Bij de een duurt het heel lang bij de ander gaat het sneller, maar hij gaat weg.

Liefs Eeffie