Ik had het in men vorig blog al gehad over dat ik men spullen zou gaan halen bij men ex.
Nu ga ik daar normaal gezien morgen of overmorgen omgaan. Wat me stoort is het feit dat
ik niet ff nog onze katten mag zien, die we al van in het begin van ons relatie hadden. En dat ze
dus ook gewoon men spullen aan de deur gaat zetten als ik erom kom.
Ik vind de manier waarop ze dit afhandelt nogal bot... Op zich is het misschien beter dat ik
haar niet meer zie alhoewel ik daar toch naar verlang om haar toch nog eens te kunnen zien.

Als je men vorige blogs leest dan weet je dat ik probeerde om de banden te doorbreken en de laatste van men spullen bij haar te kunnen komen halen. Haar reactie was niet altijd even leuk.
In ieder geval had ik vorige week vrijdag de vraag gestuurd om me te mailen wanneer het deze week zou passen om er om te komen. Aangezien ik er vanuit ging dat ze ook wou dat dit zo snel mogelijk geregeld zou worden (merk je aan haar mails) had ik een snel antwoord verwacht. Maar tot nu toe niks....
Dat maakt me erg nerveus en zorgt voor wat spanning. En roept bij mij vragen op.

just antwoord gehad op de mail. Lekker kil en afstandelijk....

Ik meen te denken dat ik jou geen geld moet.
Maar de betreffende spullen zijn inderdaad van jou dus zullen we maar voor zorgen dat ze eindelijk terug in uw bezit terecht komen.
Met dit af te handelen hoop ik niets meer met jou (in)direct te maken te hebben.

Vrijdag dan eindelijk lijstje doorgemaild van men spullen die nog bij men ex liggen.
Ik vond het niet makkelijk om te doen, maar ik probeer beetje bij beetje meer en
meer afstand te nemen van haar. Omdat ik dat moet doen.

Ik besef al tijdje dat ik aan de situatie zelf niets meer kan veranderen.
Deels wil ik dat ook niet. Maar ik blijf toch naar haar verlangen op verschillende niveaus.
Op gebied van affectie, mentaal, als gesprekspartner, seksueel, etc...

Nu zit ik wel geregeld men mails te checken om te zien of ze al geantwoord heeft.

Toen ik vandaag naar de fysio wou gaan zag ik aan de bank men ex staan. Ze zag me ook en keek dan weg. En ik reed verder, toen ik plots dacht aan het feit dat ze nog spullen van me heeft liggen en me nog wat geld schuldig is. Ik men stoute schoenen aangetrokken en terug gefietst.

Toen ik haar aansprak moet ik zeggen dat ze niet zo erg vriendelijk was en oogcontact met me aan het mijden was. Z wist niet over welke spullen dat het ging.

Het is zo mooi weertje vandaag en het enigste waar ik aan kan denken is dat ik wou dat
ik met men ex iets leuk kon gaan doen.... Erg deprimerend
Vrienden op stap met hun respectievelijke partners...
makes me feel like crap.

Momenten zoals nu maken me er op attent hoe hard ik men ex mis.

ik wil men emoties de vrije loop kunnen laten maar het blijft zitten....

Ik heb het terug erg moeilijk met de situatie. (lees vorige blogs voor meer info)
Ik wil niet aan haar denken maar ze is het enigste waar ik aan denk, normaal
gezien herinner ik me men dromen nooit. Nu word ik elke morgend wakker
wetend dat ik die nacht over haar gedroomd heb. De ochtend is voor mij het moeilijkste
moment van de dag. Wakker worden en weer in de realiteit terechtkomen en beseffen
dat niet meer in men leven is.... Gaan slapen is ook wel soms heel moeilijk. Ik mis haar