Ik hou ziels veel van je en hoop nog iedere dag dat je op je beslissing terug komt.Ik haat je voor alles wat je me hebt aangedaan en wens soms dat je kapot gaat.Ik wordt hier helemaal gek van al die wisselende gevoelens.Misschien dat ooit de dag komt waarop je beseft hoeveel pijn je me gedaan hebt al verwacht ik het niet.Hoe kon je me zo in de steek laten nadat ik zo hard gevochten heb voor jou.Herinneringen is alles wat er nu nog over is en ik zou ze het liefst uit mijn hoofd verwijderen,maar het gaat niet.Ik zal er mee moeten leren leven,net als het feit dat je nooit meer bij me terug komt.J