Gisteren naar de kermis geweest met de jongens... Toch het weer eens niet kunnen laten om ene te gaan drinken waar hij werkt. Toen ik naar de wc ging botste ik bijna tegen hem. Hij keek recht in mijn ogen en zei: heeeeey. Ik en mijn nicht zaten aan een tafeltje aan de zijkant. Even later kwam hij ene roken vlak achter ons... Ruimde onze tafel dan af alhoewel het "zijn tafel" niet was. Keek terug recht in mijn ogen met lichtjes in zijn ogen (of is dat mijn verbeelding:s)en lachte... Ik was in de wolken. Wrm doet hij dat nu?:s Soms denk ik echt dat hij zijn gevoelens voor mij wilt wegstoppen maar het ergens niet kan.

Al 4u wakker...Geen zin om op te staan, ik voel me zo leeg pfff. Vannacht het weer es niet kunnen laten hem een sms te sturen.Zeg me hoe...Hoe zet je je gedachten op nul? Hoe laat je iemand los waar je je super bij voelt en het de enige is waar je bij wilt zijn? Zeg me hoe sluit je je hart als je verdrinkt in zijn ogen. Hoe veeg je het beste jaar van je leven uit wanneer je die fijne momenten niet kunt vergeten? Het doet pijn om hem te zien maar ergens weegt dat niet op tegen het gevoel ik heb als ik hem zie. Samen lachen, mekaar pesten. Ik probeer verder te gaan met mijn leven maar ik weet ge

Kon het gisteren weer es ni laten om hem te smsen dat ik hem op de afspraak naar de tandarts wilde brengen. Daarop kreeg ik antwoord terug dat hij het fijn zou vinden als ik hem bracht. In de auto had ik een cd laten afspelen met liedjes die we kenden, waarbij hij nerveus met zijn gsm zat te spelen op da moment. Er werd amper gepraat. Toen terug bij hem thuis gekomen vroeg hij of ik met hem wat wou gaan eten omdat hij weet dat ik de voorbije weken amper gegeten heb en daardoor toch al 7 kg afgevallen ben. Tijdens het eten wat gepraat...over hoe het met mij ging en dergelijke, hij zei dak men leven terug moest opnemen en hebben enkele keren zelfs moeten lachen om stommiteiten van anderen.