Wat begonnen was als: ik zie er tegenop, is eigelijk geëindigd in een droom. Donderdag was dus mega en ik denk dat er wel degelijk terug sprake is van een "ons". Toen ik hem naar huis bracht, vroeg hij of ik wilde binnenkomen, met alle gevolgen vandien na een goeie babbel en enkele veronschuldigingen van hem. Al was ik wel heel bang voor de dag nadien... Voor het moment is hij in ieder geval nog niet veranderd van mening! Dus voor alle mensen hier: als je denkt dat er ergens nog hoop is, don't give up! Heb ik ook niet gedaan en hem toch ergens blijven herinneren aan wat we hadden. Ik heb hem de meid laten zien waar hij op verliefd geworden was en niet de persoon die thuis in haar eentje zat te wenen en weg te kwijnen. Hem mijn gevoelens nu en dan laten weten, dat ik heel zeker de kans had van anderen...Maar dat hij nog steeds degene is die ik graag zie. Al ben ik toch wat onzeker(je zou voor minder denk ik) Toch laat ik het niet zien en geniet van de momenten samen en probeer hem niet te pushen...Al bij al heb ik heel veel bijgeleerd op deze site hier en heeft het mij geholpen. En ge ziet, ik ben jullie zeker niet vergeten en blijf toch wel jullie verhalen volgen...

Vanavond zie ik hem dus terug...:$ En dat deze keer op zijn vraag of ik niet mee ging naar mijn nicht omdat hij belooft heeft om te gaan schaken... Ik zit dus al van gisterenavond met de krop in mijn keel Tsss. Ergens zie ik er enorm tegenop omdat het altijd maar bij complimentjes blijft en bijna nooit iets uit de bus komt. Anderzijds ben ik blij om hem te zien omdat ik megagraag bij hem ben en het in elk geval een leuke avond word, daar ben ik al zeker van want als we samen zijn wordt er de hele tijd gelachen. Aaargh het leven zit zo raar in elkaar eh...Why?

Vrijdag hem een grappig kaartje in de bus gestoken omdat ik wist dat hij zich niet goed voelde met de melding: een opkikkertje voor de zieke, dikke kus, big hug gtz, Me. Even later kreeg ik een sms dat hij het heel lief vond dat ik aan hem dacht en er voor hem ben. Heel het weekend leuk gesmst en eigelijk wel lieve smsen teruggekregen. Zaterdag zond ik hem: ik ga er mss ene komen drinken op terras vandaag. Ik kreeg wonder bij wonder sms terug: graag! 2 uur later was ik er nog niet want ik had gedacht om in de namiddag te gaan. Ik kreeg sms: Zijn de jongens stout mss? Dus maakte zich wa zorgen omdat ik er nog niet was.

Brrr Om 13u30 terug hem een lift geven...Ergens zie ik er echt wel tegenop omdat het meestal niet is wat ik hoop. Soms zeg ik echt wel: jee met wat ben je bezig, laat hem gewoon zijn plan trekken. Maar het gevoel is gewoon sterker dan mijzelf, ik ben zo graag bij hem pfffff.

I know they say if you love somebody
You should set them free (so they say)
But it sure is hard to do
Yeah, it sure is hard to do
And I know they say if they don't come back again
Then it's meant to be (so they say)
But those words ain't pulling me through
Cos I'm still in love with you
I spend each day here waiting for a miracle

Gisteren hem een lift gegeven omdat het zo onweerde...Ervoor al wa gelachen per sms enz. Hij gaf in de tijd dat we samen waren wel enkele complimentjes. Het lijkt alsof hij helemaal ontdooid is en hebben opnieuw ferm gelachen zoals vroeger. We amuseren ons gewoon rot samen... Toen hij uitstapte gaf hij me een kus op mijn wang en bedankte mij voor de lift. Maar die situatie niet meer slecht dan het goed is omdat hij zelf zegt dat hij niet weet wat hij wilt en mij nooit opnieuw zo'n pijn zou willen doen? Is er kans dat het zo ooit goedkomt? Zijn er mensen die ook in die situatie zitten of hebb

Blijkbaar waren de lichtjes in zijn ogen toch niet iets wat ik mijzelf toegaf .Zaterdag hem een sms gezonden met de vraag of hij met mij ene wou gaan drinken waarop ik dacht dat hij niet zou antwoorden. Toch na een uurtje kreeg ik het antwoord JA waarbij ik mij rot verschoot. Dus ik op een terrasje, wachtend op hem met mijn hart in men keel...Eerst vlotte het gesprek niet zo goed maar nadat hij 2 pintjes gedronken had begon dat zo wel. Ik begon dat ik hem wilde bedanken voor het beste jaar dat ik ooit gehad heb waarop hij het antwoord gaf dat het voor hem net zo was en dat hij er ook de grootste moeite mee heeft om dit uit zijn hoofd te krijgen. Dat hij megablij was om mij te zien?¢‚Ǩ¬¶maar dat hij hetgene wat hij me aangedaan heeft niet meer kon maken. Hij vindt zichzelf iemand waar je niks mee kunt opbouwen omdat hij niet weet wat hij wilt. Zei me ook dat ik het enige is waar hij niet zeker van is, dat hij zonder kan. Pakte mijn hand en na 5 min liet die mij terug los en zei: dit is geen goed idee.

Gisteren kon ik het weeeeeeeer maar eens niet laten om hem te smsen. Hoe dat het was met hem...Is eigelijk een overbodige vraag want deze beantwoord hij nooit. Hoe dat het was op het werk, daar kreeg ik antwoord op... Vroeg hij hoe het was met mij als ik sedert die donderdag nog iets gegeten heb, waar ik wa lollig op reageerde. Hij stuurde terug dat ik moest eten en dat hij bezorgd om mij is. Vandaag ene gaan drinken, no luck want hij had blijkbaar al gedaan met werken. tsssssss! Ik ben zo graag bij hem hé, dju toch!