Een spreekuur van mijn hart

Sombere en verbitterde momenten.
Gevolgd door een lach waar ik misschien wel teveel in zie.
De blink van twijfel in haar ogen,
Een peins siert haar gezicht.
Kwetsende verwachtingen,
Hoop, gebaseerd op lucht?
Mijn hart was weer ontsprongen,
De muur gebroken door de mooie jou.
Nu weer langzaam aan het metselen,
Bang voor hoe mijn hart dit ziet.
Ons of wij is op dit moment een illusie,
Toch hoop ik op toekomstmuziek.

RS

Pffz, ik ben helemaal nooit iemand om zoiets op te gaan schrijven, maar met dit moet ik gewoon even mijn hart luchten.

Het ging al een tijdje niet zo goed tussen mij en me vriendin, maar ik dacht dat we weer de goede kant op gingen. Niet dus.... vanavond een leuk gesprek gehad dat als einde had: ' ik wil je 2 weken niet zien om me gedachten op een rijtje te zetten'. Auw...

even wat voorinformatie:

Ze werkt nu tegenwoordig in het weekend voor stage en doordeweeks heb ik niet zoveel tijd. Dus ik ging onbewust een beetje afstandig en lullig doen.

Toen begon ze 3 weken geleden met 'het gaat niet zo goed he', maar ik had het nog niet egt door, ik gaf er om eerlijk te zijn niet zo veel om. Maar toen na dat gesprek ging ik denken en toen besefte ik pas hoeveel ik eigenlijk van dat meisje hield!