Mijn ex is ineens aan de belangrijke mensen in mijn leven bedank/afscheidsbriefjes aan het schrijven. Ik kwam vanmorgen op mijn werk en mijn baas en mijn favoriete collega hebben allebei een mailtje van hem gekregen. Het alibi was het doorgeven van een nieuw e-mailadres maar ondertussen lijkt het of hij zijn schuldgevoel probeert te sussen.. Hij weet natuurlijk dat ik op mijn werk verteld heb over de nieuwe vriendin die ik bij hem naar binnen heb zien gaan. Ex is erg gevoelig voor wat anderen van hem denken en wil graag aardig en integer gevonden worden. Bovendien kijkt hij erg tegen mijn baas op omdat dit een bekend en succesvol iemand is..

Lieve M,
Dank voor je lange en duidelijke betoog. Je hebt helemaal gelijk en vind dit helemaal geen theorie-tekstboek verhaal! Ik weet het eigenlijk allemaal ook best goed maar in de praktische uitvoering heb ik nog weleens last van wat blinde vlekken..
Mijn laatste relatie met de overbuurman begon ik ditmaal goed. Toen hij namelijk de eerste avond bij mij op de bank uitsprak dat het zo druk was in zijn hoofd, heb ik meteen geroepen dat ik hem daar niet mee ging helpen! Ik schrok me te pletter want ik had écht geen zin in een zwaarmoedige man met allerlei issues. Ik was zelf een jaar daar voor 1,5 in therapie geweest en voelde er weinig voor om dat proces met hem nog een keer te herhalen. Ik was inmiddels erg happy met mezelf en mijn leven en dat wilde ik graag zo houden! Hij vond dat een snoeiharde opmerking van mij omdat hij toch ook niet vroeg of ik dat wilde doen. De alarmbellen gingen meteen rinkelen maar toch kapte ik mijn samenzijn met hem niet af. Op andere vlakken leek hij namelijk aan veel voorwaarden te voldoen die ik heel belangrijk vind in een man en relatie. Algemeen ontwikkeld, intelligent, beschaafd, waarden en normen oké, spiritueel, humor en sociaalvoelend. Uiteraard vond ik hem er ook woest aantrekkelijk uitzien (dwz lijf, hoofd iets minder

Ik had nog even niet helemaal door hoe het werkt op deze site maar ik geloof dat het de bedoeling is dat ik mijn eigen dagboekje aanmaak i.p.v. zomaar ergens aan te haken..
Ik heb de blog van M gelezen en alles is oh zo herkenbaar. Verwissel de gitaar voor een camera en de songteksten voor foto's, de joint voor alcohol en voila dezelfde man. Geen keuzes maken, nergens echt voor gaan en aanhaken bij sterke dames (M en mijzelf)en hopen dat ze een beetje mee kunnen liften op onze kracht..

Het is inmiddels de derde keer dat ik in een soortgelijke relatie ben beland dus ik moet mij maar eens flink achter de oren krabben waarom ik toch precies op dit soort slappe happen val met een ruggegraad van een tuinslang.. Ik weet het stiekem best. Ik val op mannen die wat softer zijn en goed in touch zijn met hun vrouwelijke kant maar dan moeten ze liefst ook nog een klein beetje stoer zijn. En daar gaat het fout! Deze mannen zitten doorgaans in de knoop met zichzelf. Ze voelen het ene en willen het andere. Dan ontstaat er een conflict en vluchten van de relatie is dan vaak de makkelijkste weg want vluchten voor jezelf is lastiger..Pfffff, dan hebben ze weer even rust en hoeven ze geen keuze te maken voor hetzij het mannelijke hetzij het vrouwelijke..

Afgelopen donderdag is mijn (ex)vriend vertrokken. Hij was 1,5 jaar geleden eigenlijk meteen bij mij ingetrokken. Ik ben 39 jaar en heb best al een aantal serieuze relaties achter de rug. Deze keer dacht ik echt dat het voor de rest van mijn leven zou zijn.. Na een fantastisch eerste jaar zat ie de laatste paar maanden een beetje met zichzelf in de knoop. Wist niet zo goed wat ie met z'n werk, leven en relatie moest. Boosheid en verdriet wisselen zich in een rap tempo bij mij af. Ik heb hem laten gaan en ook helemaal geen moeite gedaan om hem op andere gedachten te brengen. Ik heb mij namelijk altijd begripvol opgesteld maar dat kan ik natuurlijk niet doen als ik onderwerp van de twijfel ben.