Wat moet ik denken van de volgende tekst op jouw laatste kaartje aan mij, van een week geleden nu? Behalve dit hebben we geen contact meer gehad sinds onze break up, nu ruim 2 weken geleden...

Dit is de tekst:

Lieve Nijlpaardje,

Ik zal je niet vergeten en hoop je nog eens te ontmoeten.
Lieve vriendin met een gouden randje

Kus, R

Wat lees ik hier? Is het een echt afscheid?
Of houdt hij de deur op een kier?

Ik voel me zo verdrietig... Kan hem niet loslaten...

Twee weken geleden kwam je telefoontje... Het telefoontje dat ik al die tijd al verwachtte... Je wilde niet verder met mij.

Vandaag is het twee dagen geleden dat we afscheid hebben genomen... Het is stil. Ik mis je.
Ik had gehoopt je gister te zien. Er was een selectietraining voor onze zoons (dus heel belangrijk en alleen bij hoge uitzondering te missen!), dus ik wist dat ik je zou zien... Je had woensdag ook gezegd: "Nou dan zie ik je morgen weer". (beetje vreemd na een afscheid, maar dat is een kwestie van omstandigheden). En dat was ook de afspraak: dat we elkaar alleen nog bij de trainingen zouden zien. Hoe die ontmoetingen dan zouden verlopen, zouden we wel zien...

Een dag verder...
Vanochtend kreeg ik een reactie van je op mijn bericht van zaterdagavond. Zoals altijd kort, met een niets-aan-de-hand toon. Maar: we hebben afgesproken elkaar te zien, woensdagochtend. We will have "the talk", wat mij betreft.
Ik hoop dat ik me sterk kan houden en niet door de knieën ga!

Er is een uitdrukking die precies weergeeft hoe ik me de afgelopen maanden gevoeld heb: heen en weer geslingerd tussen hoop en wanhoop. Als een lappenpop voelde ik me, die op elk onverwacht moment van totale vreugde in een poel van pijn gegooid werd... en dat allemaal door die verdomde verliefdheid op jou!