Allen mensen hebben blijkbaar een tweede persoonlijkheid.
Een aardige/liefe en een boze/vraaklustige kant.
Ineens scheiden en je woede en frustratie's af reageren op je eigen kind of die van een ander.
Het is toch maar een kind en als ik dreig houd het kind zijn/haar mond wel dicht voor me.
En het is toch maar mijn vrouw/man als ik dreig blijf zij/hij wel bij me.
Hebben mensen geen mond om te zeggen 'Ik hou van je' of 'Ik mis je'