Ahh ik heb een dip-avond..
we praten weer normaal met elkaar.. geen verwijten en dingen..
gaat wel allemaal via msn, maar goed..
opzich wel wel blij mee, maar aan de andere kant maakt het me ook helemaal gek...
Normaal zouden we gewoon samen zijn.. nu..
maar ipv dat zit ik hier nu in me eentje.. me te bedenken hoe fijn we het nu zouden kunnen hebben samen..
maar it's gone..
I miss it..I miss it..

Tears again..

Gisteravond voelde ik me behoorlijk rot.. verlangende zo naar hem..
Paar keer de telefoon in mijn handen gehad, maar steeds weer teruggelegd en bij mezelf gedacht:"je gaat hem NIET bellen of smsen!"
En dat heb ik uiteindelijk ook niet gedaan..
En daar ben ik achteraf ook wel erg blij om, want ik voel dat ik me de laatste tijd veel te druk maak.. en dan merk ik al gauw dat, dat voor mijn lichaam niet goed is.. als ik me ergens druk over maak of gestresst ben dan krijg ik een onaangename pijn in mijn handen.. ik kan je zeggen daar val je niet makkelijk mee in slaap.
En ik maak me ook druk over hem, weet niet wat ik met hem aan moet..

Na een nacht veel gedroomd te hebben.. hij kwam er ook in voor.. stond ik weer op met de gedachte: "Het liefst blijf ik gewoon de hele dag in bed".. Ging als gewoonlijk even mijn mail checken .. 1 emailbricht.. en ja van hem..wat hij allemaal van me mist.. en natuurlijk het meest gewoon mij.. Ene kant vind ik het fijn dat hij het stuurt.. hij mist me en alles, maar aan de andere kant denk ik van waarom doet hij dit dat nou?
In ieder geval hebben we dan sinds gister weer eens contact gehad, wat ik [stiekem] wel heel graag wilde, maar of ik/we er goed aan doen, ik weet het niet..
En moet ik nou op dat mailtje reageren of niet?

Waarom is het zo moeilijk om een normaal gesprek met je ex te voeren?
Ik had alleen nog wat van hem bij mij thuis gevonden en vond het niet goed voelen om het zomaar te gaan houden en dus niet terug te geven..
Dus sprak ik hem aan op msn.. naja hij wilde het niet terug.. en toen begon het eigenlijk .. het werd een heel gesprek.. met geen afloop waar je een goed gevoel bij krijgt.
Hij noemde me op het laatste moment zelfs koppig.. waarbij ik had aah please.. nouja dan ben ik in jouw ogen maar koppig, maar ik wil gewoon verder met mijn leven en daarnaast mijn verdriet verwerken.. want ja ik mis je, ik mis alles.. maar het kan niet meer worden zoals het was en dat weet je ook wel.. alleen heeft je leven miss de afgelopen twee jaren te veel uit mij bestaan. Daar is verder niks mis mee, want ook jij was alles voor me.. en als je dat kwijt raakt is dat niet niks.