Love can not be understood.
We think about it.
We talk about it.
We try to figure it out.
We try real hard...,
but we will never understand love.
We can't.
Love is a mystery.
Love is a miracle.
It can feel só good,
but it can also feel só terrible.
It can hurt a lot.
We don't know why.
Why does it go wrong?
Why isn't it always good?
We can't understand.
We think we'll be sad forever.
Bút we recover amazingly,...
completely unexpected.
We fall in love again and it makes us happy.
It's a miracle.
It's a mystery, THAT'S ALL WE REALLY KNOW ABOUT LOVE.

Ik heb een mail geschreven aan mijn ex, heb m nog niet verstuurd. Ik zou graag willen weten wat jullie ervan vinden. of k m moet versturen?

Ik heb het volgende geschreven:
Hoi,

Hoe is het met je? Leuke vakantie gehad? Waar ben je naartoe geweest?

Je zei in je sms dat je nie begreep waarom ik zo reageerde als k deed, dat wil ik graag uitleggen. Je hoeft me inderdaad nie alles te vertellen wat je doet, en dat je op vakantie ging is prima, heb ik niks mee te maken.

K mis hem zo. Ik mis hem zo verschrikkelijk. Ik mis hoe het was. Ik mis de band die we hadden. Ik mis hoe lief hij voor me was. Ik mis hoe hij me altijd geruststelde en voor me zorgde. Ik mis dat hij precies de goede dingen zegt omdat hij me door en door kent. Ik mis zijn armen om me heen. Ik mis het bij zijn familie horen. Ik mis het trots naast hem lopen. Ik mis hem.

Er is niks meer over van wat we hadden. De band die we hadden is er nie meer. Hoe kan dat toch zomaar veranderen in n paar maanden?

Soms denk ik dat het beter gaat, dat k eroverheen kom. Maar nu loop ik alweer dágen te huilen. En t is inmiddels al bijna 4 maanden uit.

I wanna go home.
I wanna feel calm.
I wanna be with him.
I wanna lie in his arms.
I want him to whisper in my ear, that everything will be ok.
I wanna kiss his lips.
I wanna be with him.
I miss him.
I love him.
He left me alone.
He left me alone in the dark, not knowing what to do.
Where can I go, now he took away my home?
What can I do?
It's dark and cold.
I'm searching for the light, but I can't find it yet?
Will I ever?

Ik voel me echt klote. Het is nu 5 weken geleden, dat hij het uitmaakte. Af en toe dacht ik echt al, dat ik me beter ging voelen. Maar nu, de afgelopen dagen voel k me weer net zo klote als in de eerste twee weken. Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet. School zie ik al helemaal niet zitten. Misschien komt t zelfs wel door school dat ik me nu weer zo klote voel. Weet echt niet hoe k alles voor school gedaan moet krijgen. En normaal kon k dan altijd bij hem terecht, maar nu niet meer. Ik mis hem zo. Ik mis zijn steun, onze gesprekken. Het samen wakker worden, samen bezig zijn.

http://nl.
zeker te moeite waard om naar de tekst te luisteren, it really helps me to be strong in this difficult time.