heb het eindelijk gedaan! Heb zijn telefoonnummers uit mijn telefoon gewist zodat ik hem op zwakke momenten niet meer kan bellen. En hem ook uit mijn msn lijst gehaald. Is wel zo slim na het voorval van gister. Had achter mijn mns naam 'jij klootzak' neergezet en ging toen andere dingen doen, wist ik veel dat hij online zou komen ik was het alweer vergeten dat ik het had neergezet. Nou hij dus boos over msn, ik voelde me weer klote daarna dus ik geprobeerd te bellen hij nam expres niet op, vanmorgen nog even gebeld kreeg ik hem eindelijk aan de lijn. Was hij nog steeds boos, hij zei: ging het net weer goed en dan doe jij weer zoiets. (Oke ik sta erom bekend dat ik enorm stomme dingen doe). En toen zei hij ja ik vind misschien iemand anders leuk. Dus ik daar op doorvragen en hij ja ik weet het niet ik ben niet verliefd. Het was heel vaag. Uiteindelijk moest hij ophangen want hij moest werken. En dit is exact het punt waarom ik zn tel nummer niet meer moet hebben. Omdat ik dan als een psycho elke dag ga bellen om te vragen wie hij dan leuk vind en de situatie alleen maar erger maak. Waarom doe ik altijd zulke stomme dingen? Nu heb ik het zelfs verpest om vrienden te blijven

Waarom kan ik hem niet loslaten? Waarom wil ik niet dat hij boos op me is? Waarom blijf ik contact zoeken? Waarom voel ik me na elk contact extra klote? Waarom blijft alles altijd zo lang bij hem hangen? Waarom doet hij altijd zo moeilijk over kleine dingen die niets betekenen? Waarom moet ik alles zonodig analyseren? Waarom wil ik hem nu zo graag bellen en zeggen dat ik mijn mns naam niet meende?

Ik heb besloten om vrienden te blijven, maar heb niet het gevoel dat hij echt voor vriendschap wil vechten ofz. Damn ik haat dit

Faye

Ik vind mezelf weer wachtend op een mailtje van hem. Heb hem zondagochtend twee mailtjes gestuurd. Ik vroeg ook of hij mee naar een concert wou gaan over 4 weken. Natuurlijk niet slim maar ik wil weten hoe het gaat als ik hem weer zie of ik het echt kan loslaten en alleen vrienden kan zijn. Waarschijnlijk niet het slimste wat je kan doen. Maar heb nog niets teruggehad. Gister zag hij een goede vriendin van mij en hij vroeg niet aan haar hoe het met mij ging, hij begon er niet eens over. Ik snap niet dat je iemand eerst wijsmaakt dat je zn soulmate bent en dat we zo blij moesten zijn dat we elkaar gevonden hadden en dan in een weekendje niets meer.. geen gevoel, althans niet genoeg gevoel meer. Maar nu lijkt het alsof al zn gevoel weg is en ik niet meer besta...

Ik mis hem weer. Ik vraag me af wat hij aan het doen is ik weet eigenlijk al wat hij aan het doen is, hij is samen met een vriend van hem en die vriend is erg blij dat het uit is zo had hij mij laatst laten weten. Nu heeft mijn ex immers alle tijd voor hem. Vraag me af of hij nog aan me denkt of hij me mist. Of hij ooit nog wat van zich zal laten horen. Gister had ik eindelijk gereageerd op de mailtjes die hij vorige week had gestuurd, een normaal mailtje dat ik nu geen vrienden kan blijven omdat het te moeilijk voor me is en dat ik niet weet of ik wel vrienden kan blijven. Ik mis hem zo erg, als ik terugdenk aan alles we hadden echt iets speciaals. Ik ben er ook achter gekomen dat ik nog niet helemaal over mijn vorige relatie heen was toen ik wat met hem kreeg. Heel stom ik weet het maar wat er toen gebeurd was met mn vorige ex de wond was nog niet geheeld. Ik was wel over mijn vorige ex heen alleen niet over wat er toen allemaal gebeurd was.

De klap is gekomen, ik had het al verwacht. Dacht niet dat ik me nog rotter zou kunnen voelen...dacht dat ik het ergste gehad had.

faye

Ik had hem gevonden, de liefste mooiste en leukste zachtaardigste jongen. Heel romantisch, gevoelig, sociaal, dacht altijd aan anderen, grappig, zou nooit vreemd gaan. alles wat je zou willen hebben. En ik moet het weer verkloten, het is allemaal mijn schuld ik maakte ruzie om niets omdat ik weer eens aandacht wou of ik was weer eens jaloers. Ik haat mij, dan krijg ik iets mooi's mijn kant op en dan verkloot ik het...

Faye

Vandaag is hij jarig. Afgelopen zondag vierde hij het ik ben er niet heen gegaan dat leek me niet verstandig hij begreep het. Vannacht hem een smsje gestuurd met gefeliciteerd en maak er een mooie dag van, wel iets teruggekregen. Ik wil hem zo graag bellen om te vragen hoe het gaat om zn stem te horen. Om te vragen of hij me mist op wat voor manier dan ook. Ik heb weer een dipje denk ik, vorige week ging alles nu maar nu zit hij elke minuut in mijn hoofd en ik wordt er gek van. ik mis hem zo erg. Het was waarschijnlijk nooit echte liefde geweest anders wordt je na 1 ruzie niet steeds minder verliefd. En de ruzie ging nergens over. Ik voelde al heel lang afstand van hem en ik vroeg er ook telkens naar en toen ging hij weer twijfelen. Eerst je wijsmaken dat jij 'the one' bent voor hem, en dat hij nog nooit zoveel gevoeld heeft voor iemand, dat hij al een toekomst met je ziet en samenwonen en kinderen. Eerst je hoofd op hol laten slaan en dan het kut excuus krijgen sorry ik ben niet meer verliefd. Waarschijnlijk heeft hij nooit echt van mij gehouden. Ik wacht nog steeds op de fatale klap, dat hij verliefd is geworden op een ander.