Het is nu dikke 3 maand geleden, dat ik na 4 jaar een punt achter onze relatie heb gezet. Er kwamen irritaties, we ergerden ons. En thuis liep het ook vaak op hem op ruzie uit. Omdat mijn ouders vonden dat ik te weinig thuis was en hij niet leuk genoeg was voor mij. Ik was hier zooo zat van, dat ik het heb uitgemaakt. alleen jammer dat gevoelens niet zo snel uitgeschakeld kunnen worden.

Hij heeft in die tussentijd weer verkering gekregen. Het viel mij miljoen keer zwaarder dan ik had verwacht. vooral omdat zijn nieuwe vriendin dicht bij mij woont. en daardoor ik hem nog weleens zag samen met haar! grrr....

Tjah...
Ben ik weer,
Ooit schreef ik dat ik zo ongelooflijk gelukkig was dat het weer goed was gekomen tussen mijn ex en mij.
En jah.. het is ook anderhalf jaar goed gegaan, tot we weer in het zelfde patroon terug vielen.

Ik was 15 toen ik hem leerde kennen.
JOng en onzeker.
Hij was de eerste jongen die mij echt het gevoel gaf speciaal te zijn, ik vond dat helemaal geweldig! En werd stapeldol op hem.
2 jaar lang heb ik hem aanbeden en vond alles wat hij deed leuk en tof!
OP een gegeven moment gingen mijn ogen open en zag ik ook zijn andere kanten zoals brutaal, bot en overheersend.
Ik heb toen de verkering verbroken.

Is al poosje geleden dat ik wat schreef. Het eerste wat je moet weten is dat ik degene bij die hem gedumpt heeft! Maar mn ex en ik gaan alweer de goede kant op, hij is bijna mn jongen weer! Als we bij elkaar zijn voelt et zo perfect! het is perfect! tegelijk is het heel moeilijk om een nieuwe start te maken want je kent elkaar al zo goed, de spanning, het nieuwe is er al vanaf aan de andere kant is het ook zo'n geweldig gevoel, het voelt zo vertrouwd en goed. met andere woorden er is toch wel lichte twijfel, bang dat het weer fout gaat. Wat moet ik nu?

Vandaag zouden we anders 2 jaar verkering hebben.....
Ma ondertussen is het alweer bijna 7 maand uit.
We hebben allebei bekend dat we nog knettergek op elkaar zijn ma hij is er nog niet aan toe om toch de stap te nemen. (met name omdat ik hem heb gedumpt)
Het vertrouwen in mij is er nog niet helemaal en tijd speelt een grote rol en zijn omgeving werkt niet mee. Natuurlijk geef ik hem deze tijd maar zoals het nu gaat wil het eigenlijk niet meer.
Al een halfjaar word er alleen moeite gedaan vanaf mijn kant, terwijl hij zegt nogwel gek op me te zijn!
Het is zo dubbel. Wat wil hij nu?
Als ik niks meer laat horen van mijn kant, zal ik nooit zijn vertrouwen terug winnen om hem tot deze stap over te laten gaan.

Gister had ik met mn ex afgesproken, echt het was super en et voelde zo goed. het liefst zouden we ook weer gewoon verder gaan, maar er ziet iets tussen. diep in ons hart zijn we allebei bang dat het tegenvalt. ik heb zijn vertrouwen een gigantische deuk gegeven door het uit te maken en da was niet de eerste keer. ik heb hier gigantische spijt van, maar het is toch gebeurd. en het is logisch dat heel de buitenwereld hem voor gek verklaard als hij weer verder met me gaat! maar als dat nu is wat allebei het liefst willen? en hoe win ik zijn vertrouwen terug? zal onze relatie nu wel goed gaan? allemaal vragen en geen antwoorden. Ik raak er zo van verward! Wat nu?