vanmorgen keek ik op zijn hyves, zag een gedicht, en het sloeg precies op ons.

Ik heb de laatste tijd veel nagedacht
Over wat jij precies bedoelt
Als je me vraagt of ik ben waar jij op wacht
En waar je o zo veel voor voelt
Maar al vraagt m'n hart me telkens weer
Voel je dan niet genoeg?
Mijn hoofd antwoord me keer op keer
Het is nog veel te vroeg
Maar dat het nu over is
Zegt niet dat ik jou niet mis
Want 'n angst vult de leegte
Stel dat ik me vergis
En dat het dit niet is
Maar ik moet je wel laten gaan
Want de tijd zal niet stil blijven staan
En ik kan me pas geven aan de liefde voor een vrouw

Hallo mede lot genoten..

fijn dat er zoiets bestaat als dit, waar je je verhaal kwijt kan, en van elkaar kan leren.. wanneer je zelf niet meer weet hoe je moet leren, als je zelf niet eens meer weet of je nog wel wilt leren.
met een diepe zucht wil ik graag ook mijn verhaal kwijt.

bijna 2 maanden geleden maakte mijn vriend het uit, drama.
we woonden al samen, en hadden 2,5 jaar verkering.
hij trok het niet meer, de ruzies werden hem te veel.
hij maakte het uit.. op een dag dat ik het niet verwachtte, want de dag ervoor hadden we nog afgesproken dat we er voor zouden gaan (na de zoveelste ruzie).