Ik ben hier al een aantal weken niet meer op geweest...
Ik denk dat mijn liefdesverdriet dit keer niet lang staande heeft gehouden. Gelukkig maar zou je zeggen..
Al is mijn verdriet natuurlijk nog niet helemaal over. Ik hoor verhalen.. ik hoor dit.. ik hoor zo...
Soms doet het me iets.. soms niet..
Echt lekker in me vel zit ik nog niet, maar dat komt wel. Verder leef ik gewoon mijn leven verder, met hem of zonder hem. Ik weet dat ik gewoon door moet gaan en vanzelf moet gaan zien. Ik heb hier en daar nog contact met hem of kom ik over de vloer, maar niet veel bijzonders.

Ik heb inmiddels al weer een paar blogs geschreven. Vandaag heeft hij mij weer een berichtje gestuurd omdat hij nog iets tegen kwam van mij in z'n huis en vroeg of ik het terug wilde hebben. Ik zei als het kan dan wel. Ik had namelijk ook nog een sok van hem liggen, per ongeluk mee genomen toen ik mijn vieze was mee nam. Ik wilde het al een langere tijd terug geven maar vergat het steeds.

Don't hug me because you have to, but hug me because you want to...

Ik heb mijn avond gehad met mijn ex. Daarbij zeg ik alvast dat het goed verliep. Het was gezellig en hebben redelijk goed kunnen praten.

Ik was lopend naar hem toe gegaan. Puur voor de frisse lucht voordat ik hem naderde. Ik stond bij z’n voordeur en moest even diep in- en uitademen.

Ik heb al weer eventjes niets gepost. Maar ik lees hier nog wel veel verhalen. Pf soms voel ik me dan alsnog geraakt door jullie verhalen. De pijn is dus bij mij nog niet weg. Maar aan de andere kant heb ik ook nooit gezegd dat tie al weg was. Heel ontroerend die verhalen.. Ik leef met iedereen mee hierzo.

Oke, nu het punt waarom ik een nieuwe blog aanmaak. Het is weer even een update.

Falling asleep is hard. Waking up is the hardest.

Het is een droom waarvan ik wakker wordt, en het is een nachtmerrie als ik wakker ben.
Het doet zoveel pijn s'ochtends. En dan ben ik zo boos op mezelf.
En ik mis hem verschrikkelijk!
De frustratie, om hem weer aan te raken.
De frustratie, om weer bij hem te zijn.
Dingen die allemaal niet meer kunnen..
Het maakt het s'ochtends zo moeilijk.
Dan ben ik zo verdrietig.

Ik wil maar één ding...

Tell me, what went wrong?

of Verona - Zero Gravity