Volgens mij zijn de afgelopen weken treuren om heb nogal verspilde tijd... Ik kwam er gister achter dat hij iemand anders heeft, leuk hoor. Nou, dat betekend denk ik dat hij niet meer van plan is terug te komen!

Ik ben nu aan het proberen om 'm te vergeten... Ik heb al zijn foto's en zo op diskette gezet en van de computer afgehaald... SMS-jes die al maanden opgeslagen waren gewist (je kan ze toch niet de rest van je leven bewaren). Eigenlijk is het enige probleem nog MSN. Want daar word ik steeds aan 'm herinnerd doordat hij online komt. Klinkt heel stom hoor, weet ik. Eigenlijk is de verleiding groot om hem te verwijderen.

Nu het vier maanden uit is en er een poging het weer te proberen mislukt is (zo'n twee maanden geleden) ben ik er nog steeds niet... overheen zeg maar.

De laatste paar dagen vraag ik me vaak af of ik nog iets moet doen of zo. Vragen of het echt over is. Maar aan de andere kant heeft hij het uigemaakt én die poging 't weer te proberen (die ook door mij op gang kwam) afgekapt. Ach ja, die mislukte poging... Ik vroeg hem na een maand 'proberen' hoe hij er over dacht. Ik had er niet zo'n goed gevoel over, had hem in die maand maar twee keer gezien. En ik kon er echt niet meer tegen. Die onzekerheid...