Mijn 'vriend' (o, wat is het hard om dat woord de betwijfelen) en ik praten nauwelijks met elkaar. Vrij vreemd, want nog geen 5 dagen geleden waren we onafscheidelijk.
Ik heb het gevoel dat ik achter hem moet lopen, wat hij voelt weet ik niet. Ik wil gewoon niet diegene zijn die het eerste sms'je stuurt, het eerste wat zegt op msn of Facebook of hem opbelt. En langsgaan gaat ook niet, want hij woont zo'n anderhalf uur van me weg en aangezien ik nog niet eens 18 ben... tja, ik ben totaal afhankelijk.