zaza, je bent geweldig !!

En ja, ooit ga je weer iemand ontmoeten, en begint het weer van voor af aan, maar het kan ook zijn dat je dan vervolgens nooit meer op deze site terecht komt omdat je gewoonweg happy blijft ... en daar houden we ons aan vast !

Helaas hoort het erbij, maar dat maakt het er allemaal niet makkelijker op!!! 5 stappen vooruit en weer minstens 2 terug (en in jouw geval misschien wel ff 4). Maar dat geeft niet.... Tijd gaat wonden helen op de lange termijn, en ook al klinkt dat nu heel ver weg, nu je weer weet dat je je dus zonder hem ook goed kan voelen (want dat was even zo), heb je wel weer een houvast en een teken van licht aan het einde van de tunnel.... Wat een fijn gegeven is dat!!!

Probeer tegenover elke negatieve gedachte een positieve te zetten. Dat is heel moeilijk en soms echt ondenkbaar, maar al is het maar een kleine. Omdenken doet soms echt wonderen.

Ik heb op mijn telefoon 2 playlijsten met muziek. 1 Hele vrolijke die ik op zet als de zon schijnt, ik goede zin heb en geniet van de krokussen die doorkomen, en 1 met mooie nummers. Meer naar het downe toe. Ik heb mezelf in de loop der jaren aangeleerd dat ik als ik down ben het maar beter volledig kan ondergaan. Dus als ik een slechte dag heb draai ik mijn muzieklijst met mooie nummers... Dan ben ik nog meer down en jank ik me helemaal verloren, maar dan voel ik me vaak de dag erna wel een stuk beter.... Dan maar gelijk even helemaal slecht voelen... Dan ben ik daarna die negatieve gevoelens weer een beetje kwijt. En schrijven helpt mij ook enorm altijd.... Lekker van me af typen.... En vervolgens nooit aan iemand laten lezen ofzo, maar het idee dat het er ff uit is.....

Probeer dit als een positieve periode te gaan zien ook op lange termijn. Mijn vrijgezelle fase ben ik na een paar maanden zelfs enorm gaan waarderen. Geen rekening houden met iemand, weggaan wanneer ik daar zin in had en ook thuiskomen wanneer ik maar wilde.... Ik heb echt geleerd in die periode dat ik mijn eigen basis op moest bouwen. En na een tijdje toen ik mijn eigen basis had, ben ik echt gaan leren om alleen te zijn. Vloog ik de eerste dagen nog tegen de muren op en nodigde ik altijd mensen uit of was ik zelf bij anderen thuis, na een paar maanden vond ik het heerlijk om alleen thuis te zijn. Mijn programma's op tv, mijn muziek aan op de laptop, geen gedoe als ik aan het kletsen was met mensen op mijn telefoon... Lekker naar bed wanneer ik daar zin in had, en heerlijk op de bank een boek lezen waar ik normaal amper aan toe kwam. De afwas een dag laten staan omdat ik daar geen zin in had, de was lekker een keer niet gelijk opvouwen. Alleen maar mijn eigen rommel om op te ruimen, en als ik die rommel niet maakte dus ook geen rommel om op te ruimen.... Het zijn kleine dingetjes, maar misschien helpt het je wel met het omdenken.... Geen vieze sokken meer naast het bed en geen boxershorts meer in de badkamer.... Misschien gaat het voor jou niet allemaal op, maar er zullen vast dingen zijn waar je jezelf wel in herkend.

Hoop dat je er wat aan hebt!!!

Liefs

Meid, af en toe mag je toch even een mindere dag hebben? Dat hebben we allemaal denk ik. Wij zitten met z'n allen innde achtban en die gaat omhoog enweer omlaag, op zn kop en af en toe maaktie de kurkentrekker..... En af en toe staan we even stil om wat mensen uit en in te laten stappen en gaan we weer verder.

Er komt een dag dt echt mag uitstappen en niet meer in de achtbaan wil maar in de zweefmolen omdat je lekker aan het zweven van verliefdheid.....of over wat anders.....