Ja ja..op en neer, opleving en tegenslag. Dat is er altijd in een verwerkingsproces. Van een mini-dipje van twee dagen,naar een opleving van een drietal dagen tot een MEGAdownDIP van een week. Dat is kort gezegd mijn status.
hoe kom je in zo'n dip terecht. door eerst weer een "gezellige"tijd met je ex te hebben, weer ontzettend goed kunnen praten, weer de MAGISCHE KLIK te voelen. en dan beseffen dat je eigenlijk jezelf voor de gek houd.
Waar ben ik mee bezig geweest afgelopen tijd.
Ik heb vooral tegen iedereen lopen schreeuwen dat het prima met me gaat. en dat ik geen hoop heb en wil hebben op herstel.En dat ik zelf niet meer wil dat het goed komt tussen mij en mijn ex. En dat zij nooit meer te vertrouwen is.
Wat is nu het geval... Ik zeg dit wel.. en eigenlijk WEET ik dat ik zo moet denken.
MAAR ik doe het stiekem niet. IK BETRAP me er steeds weer op.
Ik leef weer eens in een fantasiewereldje van me zelf. Waarin ik goed bezig ben met verwerken van het gedoe. Maar in het echt ben ik nog steeds rond aant spartelen en graai naar elk "positief" contact, en spring naar elke "handgreep"die zij me aanreikt of ja die ik denk dat zij aanreikt.
Verder verdorie JA IK HOOP Dat het goed komt..VERDORIE JA ik wil haar terug.. Kijk nu zeg ik het teminste eerlijk.. maar typen is vaak wat makkelijker.
Maar tegen de buitenwereld zeg ik NEE ik hoef haar niet terug.
Wie hou ik nou voor de gek, de buitenwereld of mijzelf..
MINDFUCKEN daar ben ik mee bezig.
Ik blijf me zelf voor liegen door eerst te zeggen DIT, en dan stilletjes er achteraan denken : maar ik bedoel en wil het liefste DAT.
Fraai is dat... NOT