Nou wat hebben we weer een lol vandaag. Het weekend komt eraan, en dat is geloof ik iets waar je naar uit moet kijken, toch? Het zal allemaal wel.. Vroeger waren de weekenden leuk, nu lijkt het niet meer dan andere dagen. Morgen nog een verjaardag ook, en dan moet je daar weer met een vrolijk gezicht geen rondlopen. Aan de buitenkant zal er niet veel te zien zijn, moet dus morgen weer toneel gaan zitten spelen. Vragen, zoals hoe gaat het met je? Zullen wel weer beantwoord worden met 'goed hoor'. Goh, wat gaat het toch goed.

Ben in ieder geval vandaag zover dat ik geen contact wil opnemen met me ex. Gesprekken gaan stroef, mailtjes zijn oppervlakkig en ik heb eigenlijk geen zin om weer een 'klap in me gezicht te krijgen'. Als ik in moeilijke vraag stel dan krijg ik geen antwoord of duurt het een paar dagen voordat ik antwoord krijg. Ik wilde mischien wel een vriendschap behouden, maar zelfs dat lijkt gewoon onmogelijk. Ik raak je nu niet alleen als partner kwijt, maar ook nog eens als vriendin. Alles is kapot gegaan. We waren zulke goede vrienden, was de vonk maar nooit overgesprongen. Die 2 jaren waren echt mooi, maar nu hebben we helemaal niets meer. We proberen nog te kijken wat er te redden valt, maar eigenlijk weten we dat het niet gaat lukken.

Ik mis je, en ben bang dat ik dat nog heel lang zal doen. Het sprookje is uit, maar dit sprookje kende geen goed einde.