Soms denk ik dat ik gek ben.

Ik ken een leuke meid, althans ik ken haar een beetje. Een paar maanden geleden wat met haar gemaild want ik zie haar vaak lopen maar kom haar eigenlijk nooit tegen, dus gewoon kletsen is lastig. Als ik haar al tegen kom is ze niet alleen.

Dat mailen was leuk, al viel me op dat ze weinig los laat, maar wel alles wil weten.

Op het hoogte punt van het mailen hebben we een keer afgesproken in een kroegje. Neit echt samen, maar ze zou daar toch zijn en konden we even praten. Vlak voor ik weg zou gaan stelde ze een andere keer voor, want misschien hadden we dan meer tijd, en waren er minder mensen. Ik had zoiets, dan kan altijd ook nog, sotnd al op het punt te gaan, dus ben wel gegaan.

Ze was met een paar vriendinnen maar we hebben even apart staan praten, ze kwam anders over als in de mail, wel leuk maar geen vonk of zo. Ze vertelde dat ze bang was voor roddels ?? en niet nog een een keer samen wilde afspreken. Okeee....

Daarna nog wat gemailed, maar vrij plotseling wilde ze dat niet meer en heeft ze me ook uit haar hyves gemikt.

Nu heb ik zoiets dat ik de lucht wil klaren. Maar hoe ?

Nu komt het gek onderdeel:
Ik wist niet waar ze woonde, alleen ongeveer. Dus ik heb even gekeken of ik haar auto zag. Snel gevonden en nu heb ik voor haar verjaardag haar een bos bloemen gestuurd.

Mijn verstand zegt ,waar ben je mee bezig. Maar ites in mij dwingt mij gewoon dit te doen. Een vriendin verklaart me gek, zegt dat ze het niet verdiend, dat ze me gewoon niet waardeert. Ik geloof haar zeker, maar toch was het iets wat ik moest doen.

ben niet verliefd of zo, maar begrijp niks van mezelf. Ben ik gek ?