Ben bang hem met haar tegen te komen....

afbeelding van knuffel1980

en weet niet wat ik dan moet doen. Ik weet dat zie bij hem thuis komt en bij hem slaapt. Gek eigenlijk in hetzelfde bed als waar ik 6 jaar lang in gelegen heb. Belgh vind het eigenlijk een beetje smerig en snap niet dat hij dat kan, maar goed... Gisteren heeft mijn vader hem gezien. Ze zat naast hem. In de tijd dat hij iets met haar heeft is hij met mij vreemd geweest. Wist alleen niet dat het toen al serieus was tussen hen. Nu heb ik tegen hem gezegd dat het beter is dat hij zorgt dat ik haar niet snel onder ogen kom. En misschien heel kinderachtig, maar heb ook gezegd dat als ik haar samen met hem tegenkom dat ik haar alles vertel. Niet (alleen) omhaar te kwetsen, maar ook om mezelf in bescherming te nemen. Dit is het enige wat mij nu nog steekt in alles.

Vanavond naar de bios, wat nu als ik hem daar tegenkom? Met Haar? De kans is aanwezig, ik kots ervan.

En weet je waarom? Omdat ik me de mindere in dit verhaal voel. Want ik heb tenslotte nog niet iemand anders, dus ik ben het zielig overgebleven meisje.

En toch zou ik hem niet meer willen, het is zo'n lambal. Met zijn grote praatjes.. ik wil later in A'dam gaan wonen want waar jij nu woont is niks. Ondertussen woont ie nog steeds thuis, durft niet op zichzelf te wonen ( want dan is hij alleen) en mag voorlopig ook nog niet afstuderen.

Ik heb een huis gekocht ( alleen) ben al een jaar afgestudeerd, heb een leuk baan en begin volgend jaar met een studie. Het enige grote voordeel wat ik nu bij hem zie is dat hij iemand heeft waar hij verliefd op is.

Kennen jullie dit gevoel? Dat is het enige wat me steekt en kan het gevoel niet uitschakelen. Maar waarom niet? Waarom kan ik niet gewoon verder gaan en trots zijn op wat ik al bereikt heb? En dat ik hem helemaal niet meer nodig heb? Waarom gun ik het hem niet dat ie zo snel na mij naar haar is gegaan?

Ik weet namelijk zeker dat wanneer hij haar niet ontmoet had hij gewoon nog bij me was of iig terug gekomen. En daar zit dus weer een voordeel aan de hele situatie. Hij heeft haar dus ik krijg eindelijk de kans om los te komen van hem en lekker mijn ding te doen. En een nieuwe lieve vriend te ontmoeten.

Eigenlijk zijn er dus alleen maar voordelen, maar toch... het idee dat hij met haar, mij vervangt en ik niemand heb.

Misschien is het gewoon omdat ik het idee heb dat alleenstaande mensen zielig zijn?

Misschien moet ik gewoon denken, ze moest eens weten, hij is helemaal niet eerlijk tegenover haar geweest. Is dat een goede basis? En zoals hij zelf ook zei Ilse ze neemt nooit jouw plaats in, Of zei hij dat alleen maar om mij zoet te houden zodat ik niets zou vertellen over zijn misstap?

Wie heeft er tips omdat gevoel, de angst om hem met haar tegen te komen kwijt te raken. Het Links te laten liggen en lekker mijn ding te doen?

afbeelding van Unremedied

Ik herken erg veel van wat

Ik herken erg veel van wat je schrijft. Ook al heeft mijn ex dan nog geen 'nieuwe', ze lijkt het allemaal wel prima te vinden zo zonder mij en ik heb wel meegekregen dat ze zich heeft opengesteld voor andere jongens. Ik zou het ook niet echt trekken om haar met een of andere vent tegen te komen. Bedacht me zelfs dat ik het al niet leuk zou vinden om haar tegen te komen zonder zo'n vent terwijl ik wel weet dat ze zo'n vent heeft. Raar he. Misschien omdat dat dan ook wel confronteert: daar is ze weer, dat bekende en tegelijk ineens vreemde meisje, goh ziet ze er leuk uit, waarbij mijn systeem mij ingeeft: zie je wel, ze is niet weg, daar is ze, vlieg haar dan in de armen! En ja dan de conclusie dat er dus iemand anders is... Lijkt me Niet Fijn.

Dat je je de mindere in het verhaal voelt, herken ik ook wel ja. Ik heb een flinke tijd in de kreukels gelegen, geprobeerd allerlei vormen van communicatie met haar op gang te brengen, terwijl zij eigenlijk vanaf dag een een soort schakelaar lijkt te hebben omgezet en vrolijk verder kan gaan, kennelijk ook geen behoefte heeft aan contact en in ieder geval doet voorkomen alsof ze er al helemaal klaar mee is en helemaal niet verdrietig van is. Stiekem ben ik er wel een beetje jaloers op dat haar dat wel is gelukt en mij niet. En 't slaat ook helemaal nergens op - ik heb het uitgemaakt, zij wilde dat eigenlijk helemaal niet. Dan zou 't toch logischer zijn dat 't andersom zou zijn? Verdorie.

En voor mij geldt ook, als ik reeel een paar feiten pak kan ik ook wel weer concluderen dat het beter is zo eigenlijk, maar ja, sloeg dat het gevoel ook maar dood he Knipoog

Tips om die angst kwijt te raken heb ik niet echt, want ik lijd er zelf dus ook in zekere zin aan. Maar ik denk dat als het je lukt om het links te laten liggen, dat zeker een heel erg goeie methode is. Ik merk zelf, hoe minder ik aan haar denk, hoe minder ik met haar bezig ben, hoe beter ik me voel, hoe meer zin ik krijg in andere dingen, hoe meer dingen ik doe, hoe leuker mijn leven wordt, hoe minder afhankelijk ik van haar word en hoe minder macht zij heeft over mijn gevoelsleven.

Dat laatste is even in een notedop mijn ervaring van zo'n twee weken terug, toen het een stuk beter met me ging. Toen ging er echter nog wel een stap aan vooraf die dat mogelijk maakte: ik dacht minder aan haar, OMDAT er veel andere dingen waren op dat moment waar ik me op kon richten - een leuke flirt, nieuw werk, een bliksembezoek aan LA... Maar na die ontmoeting die ik plotseling met haar had afgelopen woensdag is het niet aan haar denken weer een stuk moeilijker geworden en ik merk dat ik vandaag ook echt even weer een bizar slechte dag heb.

afbeelding van Speler

Zelfde gevoel

Lieve knuffel,

Ik herken heel veel van de gevoelens die je beschrijft als het al niet allen zijn.

Veel sterkte,

Speler

Life is what you make of it...or not!

afbeelding van geraldine

Lieve Knuffel, Voel je niet

Lieve Knuffel,

Voel je niet de mindere, maar de meerdere!! Alleenstaande mensen zijn sterker, die kunnen alles alleen. Dat je nu op dit moment even niet iemand hebt is misschien slechts toeval en een kwestie van tijd, tenzij je denkt nooit meer iemand tegen te komen.. maar dat lijkt me sterk. Het is dus slechts een tijdsverschil dat jou je de mindere laat voelen. Niet de moeite waard dus... en wie weet, denkt zij juist wel dat zij de mindere is, als ze zijn ex ziet waar hij zoveel jaar mee samen geweest is.. en tja.. als ze dan ook nog eens wist wat er nog tussen jullie gebeurd is..

Ik heb zelf er heel veel aan gehad om de dingen om te draaien. Dat heeft mij erg geholpen toen mijn ex een ander had. Straks zal hij jaloers zijn op mijn vrijheid... straks, als de eerste verliefdheid over is en hij hoort niets van mij.. gaat hij zich afvragen waar ik ben, wat ik doe...misschien is HIJ dan wel jaloers... dat soort gedachten.. houd je taai, groot.. laat niets merken.. maak hun jaloers op jouw zelfstandigheid, JIJ hebt niemand nodig om te overleven, hij kan immers niet alleen zijn! Wees trots en straal dat uit als je hem ziet... het zal hem prikkelen...

Sterkte en liefs,
Geraldine.

afbeelding van Dearest

tegenkomen

Dat gevoel van: oooh als ik hem nu maar niet tegenkom heb ik elke keer als ik de stad in ga of naar plekken kom waar hij ook zou kunnen zijn.
Aan de ene kant wil ik hem zien, en dan net doen dat ik hem niet zie maar dan net alsof doe dat ik hele vrolijk ben en gwn leuk door kan zonder hem en dat hij dan degene is die gedag moet zeggen. Maar aan de ene kant wil ik dat ook weer niet.

Op de dag dat vast stond dat ik hem zou zien vanwege een feest die avond kwam ik hem die ochtend in de stad tegen! Hij sjeesde de AH in. Ik kwam er net vandaan. Zag hem in een flits. Ik geloof niet dat hij mij had gezien, zo snel liep hij maargoed. Schrok me rot. Soms d8 ik bij een jongen: w8 is dat hem??? Maar dan twijfelde ik altijd en toen zag ik hem en wist gelijk dat het hem was. Het bleek hem ook echt te zijn ook, want hij had hetzelfde shirtje aan op dat feest!

Om hem met zijn vriendin te zien ben ik niet echt bang voor, het gaat me alleen om hem. Maar die dingen die je zegt van, het samen zijn van hun. Denk ik van jaa, dats eigenlijk wel vreemd. Nu ligt zij in zijn armen op de bank een dvdtje aan het kijken, terwijl ik daar hoor te liggen :S

Veel sterkte nog meid! Enne niet bang wezen...gwn net doen of je hem niet ziet! Dat zou ik dan gedaan hebben haha, alsof het een vreemde is en pas als hij je aankijkt en jou ook herkent misschien gedag zeggen haha;)

Liefs,
Dearest...

afbeelding van Greg

Damn, ik herken dit verhaal.

Damn, ik herken dit verhaal. Ik voel precies hetzelfde. Ik ben ben bang dat ik mijn ex met hem tegen
kan komen. Athans ze zegt dat ze niks hebben, maar ondertussen is ze constant bij hem. Die gozer is een bekende van mij. Sterker nog ik zit met hem in een bestuur van een jongerencentrum. Als ik aan die 2 samen denk, dat moet ik bijna kotsen. Waarom zo een lamzak, zo een fatsige sukkel?
Maar ach... Ik kan nu wel zitten jammeren. Maar ook ik moet verder gaan met leven.

Maar goed dit maakt je alleen maar sterker. Ik denk dat je even door de bittere pil heen moet bijten. Ik heb gisteren een topavond gehad, lekker gefeest en geflirt. Er zijn leukere mensen op deze planeet, daar ben ik nu zeker van.