Wat kun je jezelf snel weer anders voelen. Dit weekend had ik het gevoel dat ik in me eentje de wereld aan kon. En nu voel ik me weer zo verrot, eenzaam, boos en verdrietig. Zo irritant, ik wil niet meer van hem houden. Maarja, zo makkelijk werkt het helaas niet. Ene moment wil ik hem terug, andere moment weer niet, en dan wil ik alleen dat hij me terug wil dat idee alleen zou me gewoon voldoening geven. Misschien is het ook wel zo dat er veel mensen om heen zijn die dat tegen me zeggen. ‘Maak je niet druk het is zo weer voorbij tussen die 2 waarom zou het deze keer wel werken die is zo weer terug bij jou.’ En zo kan ik nog wel even door gaan met reacties. Al denk ik zelf dit niet gaat gebeuren, maar als mensen het blijven zeggen heb je toch wel een klein beetje hoop.
Zit behoorlijk in de knoop met me zelf, ik wordt er echt gek van al die verlangens en ja al die andere dingen.
@myosotis
heel herkenbaar! Raar he hoe dat gaat...zo wisselend! Om gek van te worden inderdaad! Ik ben normaal eigenlijk alijd wel evenwichtig..maar nu vliegt het gevoel alle kanten op! Het ene moment vrolijk, het andere moment kwetsbaar, het andere moment mis ik hem, het volgende moment kan hij de hoogste boom in...Maar ik hou me vast aan wat er op mijn beker staat: keep calm and carry on! Laat het maar over je heen komen! Het gaat een keer voorbij....ook voor jou!
ook ik herken het...ene
ook ik herken het...ene moment gaat het super, volgende moment dip.
maar wat raar wat mensen om je heen tegen je zeggen. net alsof jij hem nog zou moeten willen terugnemen als hij haar beu is....?
Ze bedoelen het meer in de
Ze bedoelen het meer in de zin dat hij er nog wel op terug komt. Alles is echt heel snel gegaan als of hij zomaar in een paar dagen een beslissing heeft genomen. Meer in dat opzicht. Of ik het zou willen, tja dat weet ik ook niet maar het idee alleen al zou al heel 'leuk' zijn. Al is het alleen al voor mijn zelfvertrouwen want die is al niet zo groot;).
@myosotis
echt heel herkenbaar! Er zijn momenten dat ik mezelf sterk voel en dan kan ik dankbaar zijn voor de mooie momenten en boos om hoe het is gegaan en dan weet ik dat het zo goed is en ik er bovenop ga komen. En op andere momenten overspoelt het verdriet me en heb ik de tranen in m'n ogen.
Wat mij helpt is de tranen toelaten en gewoon even toegeven aan het verdriet. Je verdriet mag er zijn en mag je ook gewoon verwerken. En hoop mag er ook zijn, maar het mag niet je leven gaan bepalen. Ik probeer mezelf voor te houden dat als we echt voor elkaar bedoeld zijn het dan vanzelf goed gaat komen, maar alleen als ik zelf ook gelukkig kan zijn met mezelf en de eventuele relatie niet gestoeld is op angst en verdriet.
Sterkte!