Ik weet niet of jullie er ook veel last van hebben, maar ik heb een behoorlijke portie angst gekregen dat ik alleen over zal blijven. Op de een of andere manier speelt dat steeds een rol op de achtergrond. Het lijkt wel of ik een zoektocht houd om mezelf te bevestigen dat dat in ieder geval niet gaat gebeuren. Dat veroorzaakt een behoorlijke onrust.
Van de andere kant moet ik er niet aan denken, om een vriend te hebben op het moment. Het idee dat ik weer voor iemand klaar moet staan met raar en daad, daar kan ik op het moment helemaal niets mee.
Ik heb zoveel gegeven in mijn vorige relatie, en daar is zo vervelend mee omgegaan, dat ik er niet aan moet denken om weer zoiets mee te moeten maken. Dit heb ik ook nog nooit meegemaakt bij mezelf. Eerder als mensen dit soort dingen tegen mij vertelden, had ik zoiets van, iedereen wil toch wel een vriend / vriendin? Ik kon me er niet in verplaatsen. Nu dus wel. Raar om dit van jezelf te zien.
Maar die 2 verschillende gevoelens spelen dus door elkaar. Aantrekken, ik vind iemand leuk. Afstoten, er wordt misschien iets van me verwacht, wil ik dus niet. Iemand ervaring hiermee?
Ja
Hoi Evie,
Ja ik herken het. Ik ben ook ontzettend bang dat ik alleen verder moet de rest van mijn leven en ik moet steeds slikken als ik mensen hand in hand zie lopen. Dat deden mijn ex en ik ook altijd. Ik heb ook zoveel gegeven in deze relatie en er uiteindelijk heel weinig voor teruggekregen, alleen materieel kwam ik niets te kort...... Het verschil is misschien dat ik wel een vriend zou willen, maar niet weer helemaal opnieuw wil beginnen. Een vreemd persoon weer helemaal moeten leren kennen als die moeite en dan tot de ontdekking komen dat het niets is of wordt. Dat zie ik niet zitten, moet zeggen dat ik me behoorlijk depressief voel. Maar daarnaast is ook mijn vader ernstig ziek, dus die zorg heb ik ook nog.
Voel me helemaal geblokkeerd op het ogenblik. En mijn ex is nu op vakantie, snap niet dat hij daar van kan genieten, ook al is het tussen ons uit. Ik had toch wel iets meer steun verwacht voor die 6 jaar dat we samen lief en leed hebben gedeeld. Maar hij heeft me nog geen ?ɬ©?ɬ©n keer gebeld, ja zijn moeder wel. Maar ik heb hem nu zo nodig, alleen steun kan hij me niet meer geven. Hij kan me niets meer geven, hij heeft al de levenslust die ik nog had weggenomen.
Opnieuw beginnen
Tjonge 'Pijndieblijft', je omschrijft precies het gevoel dat ik vanmorgen ook heb!
Ik heb enorm de behoefte aan een meid die van me houdt, maar als ik eraan denk dat ik helemaal opnieuw moet beginnen met iemand, zakt mijn energiepeil naar nul. Iemand leren kennen, de eerste maanden geregeld voor verrassingen komen te staan (negatieve, maar natuurlijk ook positieve). Weet niet wanneer ik daar weer de kracht voor heb.
Helemaal mijn gevoel
Ik begrijp precies wat je bedoeld. Ik heb daar ook helemaal geen zin in. Eerst de winter maar doorkomen en meestal als het lente wordt ontstaat er meer kracht voor dergelijke ontdekkingstochten.
PFFFfffffffffffff
Herkenbaar
Inderdaad... *zucht*
Weer helemaal opnieuw iemand leren kennen, vertrouwd worden met iemand, energie erin steken... Tsja, ik moet er ook niet echt aan denken.
Van de andere kant is het ook wel weer een hele spannende fase... Maar voorlopig staat mijn hoofd er ook niet echt naar.
Maar dan... de winter... Koud alleen in mijn bedje, geen warmte, geen knuffels, geen liefde.....
Ach, gewoon maar veel leuke dingen gaan doen met vrienden en vriendinnen, ondernemen, erop uit... Het leuk en plezier voor mezelf gaan maken!
Komt allemaal goed....
sauna
Voor de koude winters, ik ga denk ik maar een strippenkaart voor de sauna halen. Daar genoot ik altijd zo van. Lekker warm. Ja dat alleen liggen in dat grote bed vind ik ook in een woord vreselijk en niet meer vrijen. Tja als ik dat allemaal graag wil, zou ik er moeite voor moeten doen. Maar ik heb er de puf en de energie gewoon niet voor. Ben blij dat ik nog kan staan en lopen..... lijk wel een bejaarden...
echt niet!
Ook al krijg ik steeds meer het gevoel dat mijn ex mij ontzettend besodemieterd heeft,en hij mij dus echt niet waard is,moet ik er niet aan denken om iemand anders te gaan ontmoeten!
Ik sta daar trouwens nu ook helemaal niet open voor!Zit nu met een enorme boosheid naar mijn ex toe,zoveel mooie woorden,zolang aan het lijntje gehouden en voor wat?
Ja mijnheer liet gisteren nog even weten via een smsje dat hij toch maar voor zijn gezin kiest.Terug naar zijn ex!
En weer liegt hij!Want hij zou een poos op zichzelf gaan,want hoe kon hij nou iets met zijn ex beginnen als hij ook nog gevoelens voor mij had?
En weer geloofde ik hem!En ik denk ook wel dat hij heel gek op mij is geweest,en misschien nog wel is!
Maar ja zijn ex en zijn kinderen is vertrouwd zeg maar!En toch hoop ik dat hij op zijn bek gaat net als ik ben gegaan alleen ff erger!
Klinkt heel gemeen,en zo ben ik niet,maar op het moment meen ik het wel!!!
groeten van een onzeker meissie
moeder van me kinderen!!!
lief onzeker meisje,
de man waar ik mee omga,zo noem ik hem maar even,haha.heeft 2kinderen en dus ook een ex en ja als je met een man met kinderen gaat is het vaak dat de ex ovaak ook meegaat in de relatie,want het is de moeder van zijn kinderen en ze is zo leuk en lief en aardig en zij deed dat zo,waarschijnlijk herken je dit.ik denk dat dit veel voorkomt ik heb hem er op gewezen maar zeg geen kwaad woord over de moeder van zijn kinderen.mijn mening is als je een relatie krijgt met iemand met kinderen.dat je toch een soort 3hoeksverhouding hebt.ikzelf zie het ook aan de vader van mijn kindje hij doet precies hetzelfde alleen ben ik dan de ex.maar uit je verhaal houd hij wel van jou maar ligt zijn hart nog bij zijn ex,sorry voor de directheid.maar ik herken dit...
je hebt gelijk!!
Ik denk ook wel dat hij nog van mij houdt!maar hij heeft zijn kinderen heel hoog zitten!
En dat is prima!Zijn kinderen zijn ook gek op hem!En dat zijn ex met de kinderen weg zouden gaan daar had hij het heel erg moeilijk mee!
Tegen mij zei hij ook:Ik kan nu weer zo goed met mijn ex praten,en als ik dan zie hoe de kinderen weer opbloeien,nu we weer normaal met elkaar omgaan!
En misschien is het eigen belang van mij hoor dat kan best!Maar ik heb eigenlijk het idee dat hij meer voor de kinderen terug is gegaan!Hij houdt zeker nog van zijn ex,zij is de moeder van zijn kinderen!
Maar of dit echt gaat werken?de tijd zal het leren!
Liefs van een onzeker meissie
Moet er nu ook niet aan denken.
Hoi Evie,
Aan de ene kant lijkt het mij erg fijn om weer een relatie te hebben, maar aan de andere kant... ik word al moe als ik er aan denk. Dat hele proces met daten en elkaar leren kennen schrikt mij best wel af. Voorlopig maar even in mijn eentje proberen gelukkig te zijn.