Hey mensen,

Ik ben sinds een paar dagen weer wat actiever hier. Mijn laatste blog ging over dat T. (ex vind ik geen fijn woord ) mij misschien terugwilde. Hij wilde het wel graag, maar zat nog erg met de angst dat het weer fout zou gaan, bang en onzeker was hij daarover. Maar we zouden positief blijven, allebei ervoor gaan en hij zei dat we ons gewoon even door de beginfase heen moesten slaan.
Ondanks de adviezen hier en in mijn omgeving ben ik ervoor gegaan. Ik hou echt superveel van hem en vind het gewoon superk*t zonder hem, ik ben te zwak. Ik dacht echt dat het goed zou gaan...ja dat ging het, om precies te zijn 4 weken.

Sinds donderdag is het weer uit. Ik mis hem echt heel erg. Het is een lang verhaal hoe het is gegaan. Laat ik het erop houden dat het voor mij erg onverwachts kwam. Woensdag zei hij nog dat hij graag bij me wilde zijn, dinsdag hadik hem nog gezien en het was heel leuk. Hij had mijn foto's enzo ook alweer op zn kamer staan. Hij heeft het de 1e keer uitgemaakt omdat ik hem teveel claimde, we hadden heel veel ruzie, maar ik kon niet stoppen. Dat was ook helemaal niet goed. De bedoeling was dat ik dat nu zou veranderen, en dat heb ik naar mijn idee gedaan. Als hij een keer niet wilde afspreken, nou oke dat kan, even tijd voor zichzelf. Ik stond positief in onze relatie nu. Maar hij...hij bleek dus nog de hele tijd met de angsten te zitten: wanneer zal het weer fout gaan? Blijft het wel goed gaan? Hij zei donderdag dat het gevoel voor mij minder was, de 'vlam' was er niet meer...En ik blijf denken: zal dat niet door zijn angsten komen? dan veranderd je gevoel toch ook?
Hij zei dat hij het ook heel moeilijk had, wel nog van me houdt (maar niet zoveel als ik van hem). Hij wilde meteen geen contact meer. Hij had het ook over de telefoon uitgemaakt, want in het echt kan hij het niet...Dan durft hij het niet zeggen...Ik wilde hem nog een keer zien, maar dat was niet verstandig volgens hem. misschien heeft hij wel gelijk, maar dat is zo moeilijk en raar .

Vrijdag heb ik de hele dag gehuild en hem supererg gemist. Zaterdag heb ik hem toch gebeld, ik kon het niet laten...Hij zei dat hij gewoon verder ging met zn leven en leuke dingen ging doen (uitgaan enzo), dat moest ik ook doen. Hij vond het ook helemaal niet leuk dat hij mij dit had aangedaan, want dat verdien ik niet. Het beste was om geen contact meer te hebben anders zou het weer zo gaan als toen de hele tijd...Hij zei dat hij me een beetje zou missen en niet zo heel veel meer aan me zou denken. Hij wilde nu nog geen relatie, maar over een tijdje misschien wel als hij een leuk meisje tegenkwam .
Aan de ene kant een fijn gesprek, maar aan de andere kant doet het zoveel pijn . Zo lijkt het alsof hij me heel makkelijk kan loslaten, of al heeft gedaan. En dan weer vraag ik me af of dat wel zo is...Of zou hij zich groot hebben gehouden? Hij zegt zelf dat hij niet meer verliefd is, en dat het dan niet meer werkt. En dat is ook zo, maar vraag het me wel af...Elke keer als we elkaar zagen was hij blij, met slapen hield hij me de hele tijd vast...

Nu zit ik hier weer zonder hem . Ik vond het zo fijn met hem. Ik mis hem supererg en ik weet niet meer hoe ik eruit moet komen. Vannacht weer over hem gedroomd (dan hebben we nog wat) en als ik wakker word denk ik: ow nee, ik heb hem niet meer, ik ben hem kwijt! . En dat doet zoveel zeer. Ik wil hem gewoon nog steeds terug...Iedereen verklaart me voor gek, hij heeft het nu al 3x uitgemaakt! Ik zie mezelf niet echt gelukkig meer worden, en helemaal niet met iemand anders. Ik wil niemand anders...hij is de leukste. Qua alles...Wat hou ik veel van die jongen en wat ben ik gek op hem.

Wat zal hij de hele tijd doen? Nu moet ik de kerstdagen en alles ook zonder hem doen...Ik wou nog zoveel leuke dingen met hem doen . De tranen blijven maar komen...Zonder hem is alles veel minder leuk. Het interesseert me allemaal niet meer...Wat had ik graag mijn toekomst met hem willen delen, ik had het echt zo gehoopt!!!

En hoe kan hij nou ineens niet meer verliefd zijn?? Toen hij het de 1e keer uitmaakte was hij verliefd, elke keer als we afspraken was hij weer verliefd...Ook dus de eerste afspraken van deze 4 weken...en later opeens niet meer?! Ik had t ook echt niet aan hem gezien of gemerkt, dat blije gezichtje als hij me zag en hoe lief hij deed...

Afgelopen keer ben ik misschien in een lichte depressie gekomen (weet het niet zeker) en ben bang dat dat nu weer gaat gebeuren. Ik weet echt niet wat ik zonder hem moet en ik mag ook nog geen contact hebben...Het doet zoveel pijn .

Mijn hart lijkt wel in duizend stukjes gebroken..

Liefs Eye Ris